تصویر پیوست را درج کرده و از زبان مادران نامور به «پارک لاله»
در بیانیه ای خواستار دادگاه های علنی برای محاکمه عاملان کشتار و شکنجه ی بازداشت
شدگان خیزش توده ای مردم شده است.
از «گوگل پلاس» با
ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
با خود می اندیشم:
تنها عاملان؟! پس برنامه ریزان، دستوردهندگان و سازمان
دهندگانِ چنین تبهکاری هایی چه؟! ...
سپس خودم را با این پندار خوش می کنم که شاید آن واژه ی از ریشه
عربی، دربرگیرنده ی این ها نیز باشد؛ ولی، اینگونه نیست و جایی برای پنداربافی نیز
نباید باشد؛ بویژه آنکه توده های مردم ایران در خیزش توفنده ی خویش، کمابیش در همه
جا هوشمندانه، کانون نظام «سگ مذهب» را نشانه گرفتند و بگفته ی آن پاچه ورمالیده
که فرنام ریشخندآمیز «نظریه پرداز اصلاح طلب» را نیز بکونش بسته و شاید هنوز آن را
یدک می کشد:
«... یکباره شعله گرفت و شعارهای
معترضان حول تمامیت نظام می‌گشت.»*
به این ترتیب، چنانچه سخن بر سر دستگیری و بسزای تبهکاری
رساندنِ همگی آن ها از دستوردهندگان و برنامه ریزان گرفته تا سازمان دهندگان و به انجام
رسانندگان (عاملان) باشد، باید از بالا تا پایین، شمار بسیاری از تبهکاران درجه یک
و دو و ... از همه برجسته تر، آن بیشعور "ساده زیست" + ۹۵ میلیون یا
میلیارد دلاری را دستگیر نمود و به دادگاه کشاند؛ آن هم روشن است که نه دادگاهی در
چارچوب این رژیم سرسپرده و تبهکار که چنانچه کار به آنجا بکشد، چیزی در این مایه
خواهند گفت:
ایشان به این شَوَند که به خرده ریزِ (همانا «جزئیات» بزبان
کژدم گزیده شان!) کارها نپرداخته و نمی پردازند، روح شان بحمدلله از همه ی این تبهکاری
ها و اینا پاک است؛ درست بسان گذشته های دور که جز کتری سیاهی بیش نداشتند
و اگر از کبریت بازی بدست مبارک شان در آبادان درگذریم، کون شان بحمدلله پاک بود.
بنابراین، ای مادران نیک اندیش! سخن برسرِ سرنگونی چنین
رژیمی است؛ نه یک واژه بیش و نه یک واژه کم!
ب. الف. بزرگمهر پنجم بهمن ماه ۱۳۹۶
* شاید تنها
گفته ی بسیار درست در نوشته ی سفسطه آمیز و فریبکارانه ی پاچه ورمالیده ای به نام
«سعید حجاریان»، برگرفته از گزارش «تقسیم بندی جریان معترض به پنج دسته توسط سعید
حجاریان/ تبعات عبور از روحانی چیست؟»، «جماران» چهارم بهمن ماه ۱۳۹۶
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر