«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ فروردین ۲۳, چهارشنبه

سنگ اسلام به سینه می زنند و در «بلاد کُفر»، پول روی پول می انبایند!

به گزارش زیر درباره ی تحریم ۸۲ دزد اسلام پیشه از سوی «اتحادیه اروپا» اندکی باریک شوید! در اینجا کاری به انگیزه ی این تحریم ها، اینکه گزینشی است و دزدان دلخواه و بیش تر گوش به فرمان آن ها را دربرنمی گیرد، ندارم. شمارشان نیز بیگمان بسیار بیش تر از ۸۲ تن است؛ گرچه باید چنین انگاشت که شمار کلان دزدان اسلام پیشه، رویهمرفته از ۴۰۰ ـ ۴۵۰ تن فراتر نمی رود و در اینجا سخن بیش تر بر سر این ها و دارایی های بسیار کلانی است که نهادی جهانی چون «اتحادیه اروپا» را به چنین واکنشی واداشته است؛ و نه دله دزدهای کوچک تر که شمار بیش تری را دربرمی گیرد.

امیدوارم روزی برسد و هرچه زودتر بهتر که آن اتحادیه ی به نوبه ی خویش تبهکار و دست در دست دزدان، زیر فشار افکار عمومی مردم ایران، اروپا و جهان، سیاهه ی نام و دارایی های چپاول شده ی از سوی همه ی این مادربخطاهای بیشرف که ایران را به خاک سیاه نشانده اند، منتشر کند؛ ولی از این که بگذریم، همین شمار جک و جانور نامبرده در این گزارش که بیش از همه، سنگ اسلام را به سینه زده و می زنند، می توانند به مردم ایران بگویند، چرا بار و بنه و دارایی های شان را بجای نگاهداری در «ولایت مُقدّس اسلامی» ـ که به سر تا پای تَقَدُّسش باید رید ـ به «بِلاد کُفر»، جابجا کرده و می کنند؟ آیا نگرانی شان از همان توده ی مردم پاک باخته ی همچنان باورمند به کیش اسلام نیست که زمانی چنانچه دست شان برسد، پوست از سر دزدان سگ مذهب خواهند کند؟

مرگ بر رژیم تبهکار دزدان اسلام پیشه!

ب. الف. بزرگمهر ۲۳ فروردین ماه ۱۳۹۶

زیرنویس تصویر:  
«گربه مرتضا علی نظام»:
«آمریکایی ها که مستقیم و غیر مستقیم دستشان به انواع جنایات ضد حقوق بشری در ویتنام، فلسطین، عراق، افغانستان، یمن و سایر نقاط جهان آلوده است، حق ندارند ادعای حقوق بشری علیه کشور ایران مطرح کنند.»* علی ایحال اندوخته های مان در آنجا امن تر است. 

* برگرفته از گزارش «ادعاهای حقوق بشری آمریکا علیه ایران ارزش ندارد»، «خبرگزاری مهر» ۱۶ اسپند ماه ۱۳۹۵

***

اتحادیه اروپا تحریم‌ها علیه ۸۲ مقام ایرانی را به دلیل «نقض جدی حقوق بشر» تمدید کرد.

اتحادیه اروپا روز سه‌شنبه ۲۲ فروردین تحریم‌ها علیه ایران به دلیل «نقض جدی حقوق بشر» را تا یکسال دیگر تمدید کرد. این تحریم‌ها نخستین بار شش سال پیش علیه مقام‌های ایران وضع شد.

به گزارش خبرگزاری رویترز، اتحادیه اروپا از سال ۲۰۱۵ که توافق اتمی میان تهران و شش قدرت جهانی درباره برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی حاصل شد رویکرد تازه‌ای در قبال ایران در پیش گرفت و به یک دهه سختگیری مالی و تحریم تجاری آن پایان داد.

از آن زمان هیات‌های زیادی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا به ایران گسیل شده‌ و قراردادهای متعدد تجاری با جمهوری اسلامی منعقد کرده‌اند.

با این حال، اتحادیه اروپا روز سه‌شنبه تحریم‌های خود علیه ۸۲ شخص حقیقی و یک شخص حقوقی ایرانی را به دلیل نقض حقوق بشر تا ۱۳ آوریل سال ۲۰۱۸ (۲۴ فروردین ۱۳۹۷) تمدید کرد.

بر اساس این تصمیم، دارایی و اموال مقامات ایرانی متهم به نقض حقوق بشر همچنان در توقیف باقی می‌ماند و آنها اجازه سفر به هیچ یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا را نخواهند داشت.

این اتحادیه همچنین صادرات هرگونه تجهیزات سانسور یا نظارت بر ابزارهای ارتباطی که «ممکن است برای سرکوب داخلی مورد استفاده قرار گیرند» را به ایران ممنوع کرده است.

رویترز می‌افزاید تلاش‌های اتحادیه اروپا برای تقویت مناسبات خود با ایران از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ در ایالات متحده دشوارتر شده است، چرا که رییس‌جمهوری جدید آمریکا مواضع سرسختانه‌تری در قبال تهران نسبت به باراک اوباما، رییس‌جمهوری پیشین، دارد.

تحریم ۸۲ تن از مقام‌های ایران به دلیل نقض حقوق بشر از سوی اتحادیه اروپا نخستین بار در سال ۲۰۱۱ وضع شد که این تحریم‌ها شامل توقیف اموال و دارایی و همچنین ممنوعیت سفر است.

محمدعلی جعفری، فرمانده سپاه، حسن فیروزآبادی، رییس پیشین ستاد کل نیروهای مسلح، علی سعیدی، نماینده ولی فقیه در سپاه، حسین طائب، رییس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، محمدرضا نقدی، فرمانده پیشین بسیج، اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده سابق نیروی انتظامی و همچنین صادق لاریجانی، رییس قوه قضاییه، غلامحسین محسنی اژه‌ای، معاون اول رییس قوه قضاییه، سعید مرتضوی، دادستان پیشین تهران و چند قاضی دادگاه‌های انقلاب از جمله افرادی هستند که در فهرست تحریمی اتحادیه اروپا قرار دارند.

تحریم‌های حقوق بشری اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۱ همزمان با اوج سرکوب شهروندان و مخالفان محمود احمدی‌نژاد، رییس‌جمهوری پیشین، از سوی نهادهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی وضع شد.

شدت سرکوب‌ها در ایران به اندازه‌ای بود که شورای حقوق بشر سازمان ملل یک گزارشگر ویژه نیز برای ایران تعیین کرد ولی تهران حاضر نشد تا با وی همکاری کند.

آنگونه که سازمان‌های حقوق بشری در سال‌های اخیر گزارش داده‌اند به رغم روی کار آمدن حسن روحانی در سال ۱۳۹۲، موج بازداشت فعالان سیاسی، مدنی و کارگری و صدور احکام سنگین علیه آنها همچنان ادامه دارد.

ایالات متحده آمریکا نیز تحریم‌های مشابهی علیه مقام‌های قضایی، امنیتی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران وضع کرده است.

برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» ۲۲ فروردین ماه ۱۳۹۶

بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم. ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!