«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ مهر ۶, یکشنبه

حسین وار ایستادگی کردیم، ماندیم و ﺗﺎ پایان جنگیدیم!


واپسین گفته های بیسیم چی «گردان حنظله» در پایان سه روز پایداری جانفشانانه در حلقه ی محاصره ی نیروهای صددام که در آن ۳۰۰ تن از این جانفشانانِ راه میهن، سرفرازانه جان باختند:
«... احمد رفت، حسین هم رفت. باطری بی سیم دارد تمام می شود. عراقی ها عنقریب می آیند تا ما را خلاص کنند. من هم خداحافظی می کنم ... سلام ما را به امام برسانید. از قول ما به امام بگویید:
همانطور که فرموده بودید حسین وار مقاومت کردیم، ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ و ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺟﻨﮕﻴﺪﻳﻢ.» از «گوگل پلاس»

... و اکنون، بالاترین رده های مسوولان و فرماندهان ناکارآزموده، ترسو و بزدل آن جنگ که نه هیچگونه مدیریتی شایسته در جنگ از خود نشان دادند و نه کون پایداری و ایستادگی در کنار سربازان دلاور ایرانی با باورهای پاکِ دینی و مذهبی را داشتند، گناه را به گردن دیگری و بیش از همه کسانی می اندازند که در رده های فرماندهی جنگ از کم ترین نقش برخوردار بودند:
بزهایی بلاگیر برای آن پلیدترین آخوند تاریخ ایران، «اُم الفساد والمُفسدین» اکبر بهرمانی در بالاترین جایگاه فرماندهی جنگ و دیگر همپالکی بی جربزه اش: محسن رضایی که هر دو در هنگامه ی جنگ و پس از آن از راه زد و بندهای نان و آبدار و سوداگری جنگ ابزار با «یانکی» ها و بگمان بسیار نیرومند حتا با رژیم اشغالگر سرزمین پلستین، سرمایه هایی افسانه ای گرد آوردند.

ننگ و نفرت ابدی بر این فرومایگان و همه ی دنبالچه های ریز و درشت شان!

ب. الف. بزرگمهر  ششم مهر ماه ۱۳۹۳
 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!