«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ شهریور ۲۲, شنبه

آن سلام علیکم نامه از ناسزای خواهر و مادر گزنده تر و شرم آورتر است!


به گزارش زیر اندکی باریک شوید! نمونه ای دیگر از صدها و شاید هزاران نمونه ی کوچک و بزرگ دله دزدی، رانتخواری و حیف و میل بودجه عمومی کشوری است که مشتی دزد آن را می چرخانند. مشتی دزد که آن اندازه دزدیده و بار زده و برده اند که دیگر نمی دانی چه بگویی. دزدیده اند و خمس و زکاتش را نیز به آن رهبر بیشرم پرداخت کرده اند تا برای شان لالایی بخواند و درباره ی زیان های شکم پری در شب های ماه رمضان پند و اندرزشان دهد. تنها هم نیستند؛ با دست و دلبازی، دزدان کله گنده  و سیاستمداران بیشرم و دزد کشورهای دیگر را نیز همدست و همکاسه ی خود در ربودن دارایی های ایران کرده اند؛ از ترکیه و شیخک های عرب گرفته تا روسیه و اروپا و کانادا و ده ها کشور ریز و درشت دیگر آسیای میانی و چین و ماچین. حتا گاهی با خود می اندیشم، شاید سبیل نداشته ی «باراک اوباما» را نیز چرب کرده اند؛ دزدان و خائنانی سزاوار سرنگونی و مرگ؛ نه چیزی کم تر از آن!

با این همه، خفقانی فراگیر و پرسش انگیز همه جا فرمانرواست و حتا آن حزب سیاسیِ مدعی طبقه کارگر نیز واماندگی خود را بیش از پیش به نمایش می گذارد. تازه آن چیزی را به یاد آورده اند که دستِکم بیش از پنج سال پیش می بایستی پی گرفته می شد* و اکنون، نه آنکه چنین کاری نباید پی گرفته شود؛ باید بیگمان آن را پیگیری نمود؛ ولی به عنوان کارزاری به مراتب کوچک تر از سال ها پیش؛ زیرا کار به جاهای باریک تری رسیده و بیم تکه تکه شدن سرزمین ایران و به جان هم افتادن خلق های آن هر روز بیش تر می شود. حتا این جربزه در هیچکدام شان دیده نمی شود که بر پایه ی کم ترین خواست های مشترک با یکدیگر، یک پیشانی (جبهه) برپا کنند؛ در حالیکه هرکدام به نوبه ی خود، شعارهای دهان پرکنی درباره ی بایستگی اتحاد با یکدیگر در این یا آن زمینه، کم و بیش بی هیچ دستاوردی به میان آورده و می آورند! اگر از چگونگی پیشبرد کار و دستاوردهای شان بپرسی، می گویند:
ما در این راه می کوشیم؛ ولی هیچکس با ما متحد نمی شود! همه شان نیز همین را می گویند. زیرا بیش از آنکه حزب ها یا سازمان هایی براستی پاسخگو به توده های مردم ایران باشند، در پی چیزهایی خرده ریز، سیاست هایی کوته بینانه، توی سر و مغز یکدیگر زدن یا سخنرانی های پرآب و تاب سالنی اند. دل شان خوش است که کارِ سیاسی می کنند؛ آنهم در شرایط بسیار اسفناک مردم و بویژه جوانان و زنان کشور که زیر بار فشارها سرگشته و دیوانه و خُرد شده و می شوند؛ در شرایطی که نیاز به کارپایه و جایگزینی خلقی و توده ای هر روز بیش از پیش خود را نشان می دهد و رژیمی که سر تا پای آن پوسیده و گندیده است؛ رژیمی که بیش از ۴ سال است که شرایط سرنگونی آن فرارسیده و تنها به کمک امپریالیست ها سرِ پاست؛ اکنون، این نکته روشن تر از روز است. شکیبی برای پرداختن بیش تر به گزارش زیر ندارم و در واقع بیش از آن روشن است که نیازمند شکافتن باشد. نمونه ای از یک دزدی بزرگ و آنگونه که در نامه ی زیر آمده: «درخور تقدیر»! و آن «سلام علیکم» آغازِ نامه که از ناسزای خواهر و مادر گزنده تر و شرم آورتر است ...

ب. الف. بزرگمهر      ۲۲ شهریور ماه ۱۳۹۳

* پیشبرد کارزاری برای «تشکیل کمیته ی حقیقت‌یاب برای بررسیِ جنایتِ فاجعه ی ملی کشتارِ زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷»


|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

رییس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس در نامه‌ای به احمد توکلی
تبعیض در پرونده ۶۵۰ میلیون یورویی آشکار و محرز است/ اصل اقدام دولت شایسته تقدیر بود

رئیس کمیسیون اصل ۹۰ در نامه‌ای به احمد توکلی نماینده مردم تهران در مجلس ضمن تایید اصل اقدام وزارت صنعت، معدن و تجارت و بانک مرکزی در تامین نیازهای اساسی کشور، تاکید کرد:
«به لحاظ رد تقاضای شرکت‌های مشابه در همان هنگام، وجود گونه ای تبعیض و ترجیح بین شرکت سپید استوار آسیا با سایر شرکت‌ها، آشکار و محرز است.»

در پی شکایت احمد توکلی، نماینده تهران، «کمیسیون اصل ۹۰ مجلس» تبعیض به سود شرکت سپید استوار آسیا را آشکار و محرز اعلام کرد.

این تبعیض، هم در زمینه فروش ارز ۸۰ میلیون یورویی آسان بدست آمده و کم هزینه و همچنین در پاسخگویی به تامین و تخصیص ارز ۶۵۰ میلیون یورویی و رد تقاضاهای همانند دیگر بود که «کمیسیون» ضمن مثبت خواندن اصل اقدام وزارت صنعت و بانک مرکزی و تقدیر از تسریع در کار تامین کالای اساسی، اقدام بانک مرکزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت را نوعی تبعیض آشکار و محرز اعلام و تصریح کرد این اقدام دولت موجب تضییع بیت‌المال نشده است.

اخیراً دادستان دیوان محاسبات نیز در اظهارنظر نهایی خویش ضمن تأیید آسیب ندیدن بیت‌المال و مثبت بودن اصل تسریع در واردات، بانک مرکزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت را متخلف از ماده ۵۳ قانون اصل ۴۴ و مستحق تذکر دانسته بود و پرونده را برای یکسال به حال تعلیق قرار داده بود. برآوردهای کارشناسی نشاندهنده ی آن است که این تبعیض‌ها رانتی به مبلغ کم و بیش ۵۰ میلیارد تومان در مورد نخست و رانتی به مبلغ ۳۵۰-۴۰۰ میلیارد تومان در مورد دوم از آنِ آن سوداگر ویژه نموده و توان وی را در بازار کالاهای بنیادین دام و طیور دو برابر کرده است.

***

متن نامه «کمیسیون اصل ۹۰» که به توکلی نوشته شده که به قرار زیر است:
جناب آقای دکتر احمد توکلی

نماینده محترم مجلس شورای اسلامی

سلام علیکم

عطف به شکواییه مورخ ۱۳۹۲/۱۰/۱۵ جنابعالی (ارجاعی از سوی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی به این کمیسیون) در خصوص اقدام دولت و بانک مرکزی به نفع شرکت سپید استوار آسیا دائر بر عدم رعایت شرایط رقابتی و قائل شدن تبعیض با سایر شرکت‌ها از طریق اختصاص مبلغ ۸۰ میلیون یورو از هالک بانک ترکیه و نیز تعهد بر تأمین و تخصیص ارز مورد نیاز شرکت تا ۶۵۰ میلیون یورو و پاسخ منفی به شرکت‌های دیگر با تقاضای مشابه، موضوع به طور مفصل بررسی گردید.

با ملاحظه مستندات و توضیحات و مدافعات طرفین، از نظر این کمیسیون به رغم اینکه اصل اقدام وزارت صنعت، معدن و تجارت و بانک مرکزی امری شایسته و در راستای نیاز‌های اساسی کشور بوده و درخور تقدیر می‌باشد و البته موجبی برای تضییع حقوق بیت‌المال ملاحظه نمی‌گردد، ولی به لحاظ رد تقاضای شرکت‌های مشابه در همان زمان، وجود نوعی تبعیض و ترجیح بین شرکت سپید استوار آسیا با سایر شرکت‌ها، آشکار و محرز است.

محمدعلی پورمختار    
رئیس کمیسیون

***

بر بنیاد گزارش رسمی کارشناسان معاونت اقتصادی دیوان محاسبات، میانگین بهای ارزش واردات شرکت سپید استوار آسیا در خصوص کنجاله، ذرت  و جو  به ترتیب حدود ۱۱، ۹ و ۱۴ درصد بیشتر از میانگین مجموع واردات این سه کالای اساسی در سال ۱۳۹۲ بوده است که با توجه به بیشتر بودن مبلغ «پروفرما» نسبت به بهای واقعی و ارز پرداختی به فروشنده خارجی، اختلاف یادشده به سود شرکت فوق  بابت اختلاف بهای ارز مبادله ای با بهای ارز در بازار آزاد انجامیده است.

۲۲ شهریور ماه ۱۳۹۳

برگرفته از تارنگاشت «خبرگزاری قارس»:

این گزارش از سوی اینجانب تا اندازه ای ویرایش و پارسی نویسی شده است؛ برجسته نمایی های متن، همه جا از آنِ من است.    ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!