حضرت آقا! فرمایشات بسیار مبسوط، دلچسب و شیرینی بویژه در زمینه ی نیاز کشور به «وجود شتاب دهنده ها» برای راه اندازی «انتخابات پرشور» و دستیابی به «اقتدار و امنیت ملی» فرمودید؛۱ ولی چنانچه بگوش مبارک تان رسانده اند و استحضار دارید، آش انتخابات آنچنان شور شده که دیگر خواص هم نمی توانند آن را بچشند. این بنده ی حقیرتر از حقیر را ببخشید! گلاب بروی مبارک تان! چشیدن همانا و تف کردن همان! چه برسد به شتاب که بیم سنکوب۲ و مرگِ درجا را در پی خواهد داشت. بماند که بسیاری از این «خواص» که بگفته ی حضرتعالی از «فهم مسائل و شناخت جبهه‌بندی دوست و دشمن» برخوردارند یا از ولایت گریخته اند یا سر به کوه و بیابان نهاده، جان بجان آفرین سپرده و تنها نفوسی مرده یا از کف رفته از خود بر جای نهاده اند؛ البته اگر جنابعالی دستور بفرمایید، شاید بتوانیم بر پایه ی آزمونی شناخته شده۳ برخی از این نفوس مرده را با پرداخت مبالغی ناقابل به خودشان یا بازماندگان شان از نو زنده نموده بر شور انتخابات تا اندازه ای بیفزاییم. مطیع اوامر حضرتعالی تا چه دستور بفرمایید ...
از گفتگوهای پنهان و پوشیده ی یکی از «خواص» بلندپایه با «کیر خر نظامِ خرموش پرور»: ب. الف. بزرگمهر ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲
پی نوشت:
۱ ـ «امروز جبهه‌ی دشمن برای خواص برنامه‌ی خاص دارد؛ برای خواص در کشور خود ما و در خیلی از جاهای دیگر برنامه دارند. اینها را دچار تردید کنند؛ دچار تأمل کنند؛ دچار تعلل کنند؛ احیاناً چرب و شیرین دنیا را به اینها بچشانند؛ اینها را جذب کنند برای اینکه در بزنگاهها، در نقاط حساس، در آن جایی که لازم است که یک اقدامی انجام بدهند، انجام ندهند و آن شتابدهندگی‌ای که از خواص متوقع است، آن صورت نگیرد. برنامه دارند برای این کار. وظیفه‌ی خواص این است. باید تردیدافکنی و شک‌آفرینی دشمن را خنثی کنند.
در داخل کشور خودمان هم مسئله‌ی انتخابات در پیش است. خواص بتوانند نقش ایفا کنند. مطمئناً انتخابات در داخل کشور هرچه پرشورتر صورت بگیرد، قدرت ملی را بیشتر نشان می دهد.
قدرت ملی امنیت ملی می‌آورد؛ یعنی وقتی دشمن نگاه می کند؛ جبهه‌ی دشمن حضور مردم را می‌بیند؛ قدرت نظام را مشاهده می کند. می‌بینید این کشور، کشور قدرتمندی است؛ مردم حاضر و آماده‌اند. تهدید دشمن خنثی می شود. یعنی اقتدار ملی، امنیت ملی را بوجود می‌آورد؛ این خیلی چیز با ارزش و مهمی است. این را خواص می توانند نقش‌آفرینی کنند؛ انتخابات را پرشور کنند.»
گزیده ای برگرفته از تارنگاشت «کیر خر نظامِ خرموش پرور» ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش بایسته، تنها در نشانه گذاری ها از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
۲ ـ سنکوب یا همانا «سنگ کوب» در زبان پارسی به آرش «سکته» در عربی است که همچنان در گویش کوچه و بازار مردم ایران کاربرد دارد و می تواند جایگزین آن واژه ی بیگانه شود.
۳ ـ برای چگونگی انجام آن، بنگرید به یکی از شاهکارهای نویسنده ی بی همتای روسی: «نیکلای گوگول» به نام «نفوس مرده»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر