«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ بهمن ۱۹, پنجشنبه

خودمان هم باورمان نمی شود ...

کله قوچی اندیشناک با خود:
خودمان هم باورمان نمی شود* ... ۸۰ تا دست بالا ۸۵ ⸓ هم خوب بود و می شد پذیرفت؛ ولی ۹۴ ⸓ را کم تر کسی باور می کند. شاخک های همه تیز می شود و چپ چپ نگاه مان می کنند ... کله خرها این بار، دیگر شورَش را درآورده اند؛ یک کار ساده را نمی توانند درست انجام دهند. باید لقمه را بجوی بگذاری در دهان شان ...

ب. الف. بزرگمهر   ۱۹ بهمن ماه ۱۴۰۲

* «الهام علی‌اُف» با دستیابی به نزدیک به ۹۴ ⸓ آرا در گزینش مهتری ‌جمهوری آذربایجان پیروز شد.

برگرفته از «چوب دو سر گُه»   ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش، پارسی و اندک بازنویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!