«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ مهر ۱, جمعه

درود بر چنین زنانی که از سرافکندگی ملی تا اندازه ای بسیار کاستند

اینجا ساری است و زنان روسری های گرانبار شده بدرازای پیش از چهار دهه را به آتشِ افروخته می سپارند. پاسخی دندان شکن به «ضدِّانقلاب» نهفته از همان نخستین روزهای روند انقلابی که سپس زیر پوشش اسلامی انگلیسی ـ آمریکایی جان گرفت؛ در هر گامی جان ستاند و با آرنگ: «یا روسری، یا توسری» همه ی کوشش خویش را بکار برد تا زنان که نخشی برجسته و راهگشا در پیشبرد انقلابی توده ای داشتند را به کُنج آشپزخانه برانَد و با همه ی زیان های بزرگی که برای این نیمه ی زیر فشارهای سنگین همبود ایران ببار آورد، هر بار کشیده ی جانانه ای نیز از سوی آن ها دریافت نمود و ناگزیر به واپس نشستن و ارژ نهادن هایی سر تا پا دروغ و فریب شد و باز هم شکست های کوچک و بزرگی را به ناچار پذیرا شد. ناگفته نماند که دستاوردهای دیروز و امروز جنبش پیشرو میهن مان با همه ی روز و روزگار دردناکی که به توده های مردم از زن و مرد گرانبار نموده اند، وامدار زنان دلاور و استوار ایران از گروه های هازمانی گوناگون و خلق های ایران است.

درود بر چنین زنانی که از سرافکندگی ملی پیامد گند و گه کاری های بیشمار رژیمی پوشالی و توسری خور از «جامعه [نامور به] جهانی» و هر کس و ناکسی، در خور توان خویش تا اندازه ای بسیار کاستند و باری دیگر به نیروی جنبشی هازمان گرامی میهن مان فراروییدند! بر چنین زنانی باید بالید.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر برای سرنگونی رژیم پوشالی اسلام پیشگان

ب. الف. بزرگمهر   یکم مهر ماه ۱۴۰۱

ویدئوی پیوست (برگرفته از «تلگرام»   ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۱):
درود بر چنین زنانی که از سرافکندگی ملی تا اندازه ای بسیار کاستند



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!