«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ شهریور ۲۷, یکشنبه

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد!

سپیده قلیان، کنشگر کارگری و از پشتیبانان پیکار کارگران «هفت تپه»، در بند در زندان به «بیمارستان طالقانی» جابجا شده است. وی در پرخاش به پا در هوا ماندنِ (بلاتکلیفی) درخواستش برای جابجا شدن به شهرستان خود از ۱۸ شهریور ماه دست از خورد و خوراک کشیده و چند و چون بدنی اش نگران کننده است.

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد!

برگرفته از «تلگرام»    ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۱ (با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!