«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ خرداد ۳, شنبه

دو فرآورده که در یک چارچوب نگنجند ...

دو فرآورده که در یک چارچوب نگنجند؛ یکی فرآورده ی «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی»: ناتالیا مَکلین، هوانورد جنگی، دارنده ی چندین نشان دلاوری در جنگ با نازی ها و از آن میان، بالاترین نشان و فرنامِ نخستین کشور کارگران و زحمتکشان جهان: «دلاور شوروی» و دیگری فرآورده ی ولایت سگ مذهبِ آسمانی ـ ریسمانی به نام غلامرضا شریعتی، تبهکارِ اسلام پیشه ای تمرگیده در جایگاه استاندار خوزستان، کارآزموده در تسبیح گردانی، رشوه خواری، زد و بند با دیگر دزدان و تبهکاران ایران و جهان در خورد و برد دارایی های مردم ایران و نیز سرکوب کارگران و زحمتکشان خوزستان! با دلزدگی و بیزاری، این پفیوز بی همه چیز را در کنار آن زن دلاور نشانده ام.

ب. الف. بزرگمهر   سوم خرداد ماه ۱۳۹۹

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!