«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ اردیبهشت ۲۳, سه‌شنبه

از گناهان کبیره ی نسرین جوادی!

بر پایه "گواهی" های گردآوری شده در دادگاه (تصویر پیوست)، چند گناه کبیره ی زیر از  این بانوی ارژمند سر زده که باید سالیانی چند به بند کشیده شود:
ـ نمایش نوشته ی تحریک آمیز «یک درصد تامین و ۹۹ درصد گرسنه»!
ـ سر دادن شعار خوف برانگیزِ «گرامی باد اول ماه مِه، روز همبستگی» (از ترس و برای آنکه دل رییس و دیگر دست اندرکاران دادگاه را نلرزاند، دنباله ی آن: «طبقه کارگر» یا «کارگران جهان» را زیر دندان های تیزش جویده و فرو داده است)!
ـ شرکت در تجمع اغتشاشی سازمان یافته!

اگر زبانم لال، چنین بینگاریم که این بانو، پول و سرمایه ی کلانی از راه زد و بند و گاوبندی و پولشویی و اینا بجیب زده و راهی بهشتِ دزدانِ روی زمین: کانادا شده، همین دادگاه بسته به اندازه ی لو رفتن ماجرا و تندی یا کندی فشار از پایین، پس از چندین و چند ماه یا سال پرس و جو، گردآوری گواهی و از این دادگاه به آن دادگاه شدن، درخواستی رسمی برای یافتن و دستگیری وی به «سازمان پاسبانیِ ششلول بندهای جهان»: «اینترپُل» می فرستاد و مانند نمونه ی شایان درنگِ «محمود خاوری»، درست در همان روز که آن سازمان بگونه ای رسمی از آن میان، در رسانه ها اعلام می کند که نشانی وی را یافته ایم، درخواست دستگیری وی پس گرفته می شد. اینکه پس از آن، چه کسانی از سوی این و آن با «سوگند جلاله» به نشانی وی در آن بهشت رفته تا برادر یا خواهر دینی پیشین که هم اکنون پایش به کازینوهای قماربازی نیز باز شده را بزبان کژدم گزیده شان: «ارشاد» کنند، در اینجا چندان برجسته نیست؛ آنچه برجسته است، اطمینان یافتن از تندرستی وی و پیگیری داد و ستدهای نان و آبدار بر بنیاد قرار و مدارهای از پیش گذاشته شده است.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۳ اردی بهشت ماه ۱۳۹۹

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!