«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ تیر ۲۹, سه‌شنبه

اگر قلب آن نیروگاه اتمی را با بِتُن پر کرده اند ...

خبرچین دون پایه ای است، تمرگیده در جایگاه وزیر امور خارجه ی رژیم دزدان اسلام پیشه؛ جای شگفتی نیز نیست. در رژیمی که بخش سترگی از کارگزاران آن، ملیت کشور «یانکی» ها، انگلیس و سایر کشورهای اروپایی و کانادا را در جیب داشته، رسمی و غیررسمی کارچاق کن شان هستند، چنین جانور پست و دریده ای نیز می تواند وزیر بشود.

در خبری از یکی از خبرگزاری های ایران چنین آمده است:
«ظریف همچنین در واکنش به خبر خبرگزاری آسوشیتدپرس در خصوص وجود سند محرمانه در مورد برنامه هسته‌ای ایران تاکید کرد:
همه رسانه‌های دنیا تمام سند را ندیدند تا از افتخاری که دوستان مذاکره‌کننده و صنعت ما ایجاد کردند با خبر باشند؛ ولی با این وجود، همه رسانه‌ها می‌گویند ایران بعد از ۱۰ سال به سرعت به سمت غنی‌سازی صنعتی خواهد رفت.

وی خاطرنشان کرد:
ان شاءالله وقتی تمام این سند منتشر شد، مشخص می‌شود ما ظرف ۱۵ سال به کجا خواهیم رسید.»*

با خود گفتم:
اگر آدم درستکار و بی هیچگونه آلایشی بود، ذوق زدگی وی را می شد با خرسندی بی آلایش آن سرخپوستِ آغاز دوران استعمار ددمنشانه ی اروپایی در همه جای جهان و از همه بدتر در خشکی بزرگ و ناشناخته برای اروپاییان در آن هنگام که سپس آمریکا نامیده شد، سنجید که تکه های زر گرانبها یا ابزارهای آذینی ساخته شده از آن را در برابر آینه یا ابزار دیگری ساخت اروپای آن هنگام با سرباز اسپانیایی یا پرتقالی داد و ستد می کرد و به هر رو، تنها چیزی که درباره ی وی می شد به پندار آورد، چیزی در این مایه از آب درمی آمد:
اگر قلب آن نیروگاه اتمی را با بِتُن پر کرده اند، مغز این یکی با خاک ارّه پر شده است ...

ب. الف. بزرگمهر ۲۹ تیر ماه ۱۳۹۵

* برگرفته از «گزارش بان کی‌مون بر اساس اطلاعات غلط تدوین شده»، «خبرگزاری فارس»، ۲۹ تیر ماه ۱۳۹۵

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!