«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ مرداد ۱۶, چهارشنبه

فکر کردید تنها شما آدم ها بلدید انجمن خیریه درست کنید؟!


فکر کردید تنها شما آدم ها بلدید انجمن خیریه درست کنید؟! ما سگ ها هم این کار را بلدیم! البته، در جهان سگی خودمان، هیچکدام از ما همنوعان خود را بدبخت نمی کند و از برخی موردها که گاه بر سر استخوانی به پر و پای هم می پیچیم، بگذریم، هوای همدیگر را خوب داریم. برای همین نیازی به درست کردن انجمن خیریه در میان خودمان نداریم. هیچ توله سگی هم تا هنگامی که مادرسگ ها زنده هستند، بی شیر نمی ماند.

اگر از آدم ها که ما را اهلی کرده و قلّاده به گردن مان انداخته اند، بگذریم، ما خودمان هم بدمان نمی آید، برای گوسپندها که وظیفه ی مقدس نگهبانی از آن ها بر دوش ما گذاشته شده، انجمن خیریه درست کنیم؛ اینگونه، این ها از دوره ی بَرِگّی به ما خو می گیرند و هرچه به آن ها بگوییم، گوش می کنند. برای همه ی ما هم خوب است: نه شکایتی در کار خواهد بود و نه شورشی که ناچار شویم له له زنان به دنبال این یا آن گوسپند سرکش سگ دو بزنیم!

رییس انجمن خیریه پرورش گوسپندان بی سرپرست

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!