آرنگی تازه در پاسخ به آوازه گری گسترده ی اهریمنانی که بر
بنیاد ساده اندیشی شمار بسیاری از توده های مردم ایران با کاربرد زیرکانه ولی
نابجا و تبهکارانه ای از «اَسل (اصل) اینهمانی» در مَنتیک (منطق) فراطبیعی و ایستا («متافیزیک»)
همه ی کوشش خود را بکار گرفته اند تا دوگانگیِ کم و بیش همانندِ گزینش میانِ بد و
بدتر را در ذهن شان بکارند:
نه شاه می خوایم نه مُلّا، هر دو بگور ایشالا
ناچارم این نکته ی از دید من: برجسته را نیز بیفزایم که آماج چنین آوازه گری هایی از سوی امپریالیست ها و مزدوران رنگارنگ شان از آن میان، دَم و دستگاه دیوانسالاری کشور ساخته و پرداخته ای به نام «عزراییل»، به ناگزیر (لزومأ) بر تختِ پادشاهی نشاندن «شازده چُسی»* نیست که بر هم زدن آرایش طبقاتی پیشانیِ کم و بیش خوب کالبد یافته ی نیروهای هازمانی ـ سیاسی در میهن رنج کشیده ی ارژمندمان (دستکم هم اکنون در چارچوب سیاسی آن) است که در سویی از آن «طبقه کارگر» و دیگر نیروهای زحمتکشان پیرامون آن سنگر گرفته اند. همه ی آن اهریمنان از آن میان، «گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان» از چنین نیروی سترگی ترس مرگ داشته و با هر ترفندی می کوشند تا این پیشانی را شکافته، پیشانی هایی ساختگی بر بنیاد دینی و آیینی و جنگ میان اسلام و کُفار و اینا (از زبان کژدم گزیده ی «رهبر کیر خر نظام خرموش پرور») پدید آورند.
مرگ بر امپریالیسم! نابود باد سیهونیسم و همه ی گونه های رونوشت شده ی آن در کالبد این یا آن کیش و آیین!
زنده و پاینده باد همبستگی توده های مردم جهان از هر ملیت و رنگ و نژاد و کیش و آیینی!
سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!
برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!
ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!
ب. الف. بزرگمهر ١۶ آبان ماه ١۴٠۴
* بنگرید به دو یادداشتِ زیر:
«شازده چُسی» در سودای دستیابی به
تاژ و تخت سرنگون شده زیر پر و
بال «عزراییل» ب. الف. بزرگمهر ۱۴ مهر ماه ۱۴۰۴
https://www.behzadbozorgmehr.com/2025/10/blog-post_29.html
«شازده چُسی ذوق رده تر از همیشه در دیگ حلیمی هنوز خوب جا نیفتاده افتاد» ب. الف. بزرگمهر یکم تیر ماه ۱۴۰۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر