«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ تیر ۱۷, یکشنبه

اگر جراحی، برو پیزی خودت را جا بگذار!

ما چون کارمان تن شکافی و برداشتن گره گوشت ها و چیزهای افزونه ی دیگر است، کار را با دل و روده و جگر بیمار که برجسته ترین آخشیج های بدن هستند، آغازیده و بگاهِ نیاز، این یا آن آخشیج یا همه شان با هم را بیرون کشیده، کار را یکسره خواهیم نمود. إنّا لله و إنّا إليه راجعون!

از زبان شارلاتانِ تازه برگزیده ی خیمه و خرگاه نظام خرموش پرور که در نخستین ستیزه و بگومگوی نمایشی اش با آن چلاق پرچانه از هر گونه ترفندی نیرنگبازانه برای سیاه نمودنش سود برد و از آن میان با بر زبان راندنِ «من همینجا کنار می کشم؛ ولی اگر نتوانست ۸⸓ رشد اختسادی وعده داده اش را اجرا کند، اعدامش کنید!» پا در جای پای لات بی همه چیز «یانکی»: دونالد ترامپ نهاده از شیوه های ناجوانمردانه ی وی الگو برداشت:  ب. الف. بزرگمهر   ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۳

پارسی نویسی:

تن شکافی = جَرّاحی

گره گوشت = غُدّه

افزونه (از پیشنهادهای پذیرفته و بکار گرفته شده ی اینجانب در یکی از واژه نامه  های اینترنتی) = اضافی

الگو برداشتن (از پیشنهادهای اینجانب در یکی از واژه نامه  های اینترنتی) = تقلید نمودن

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!