«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ تیر ۳, جمعه

بپا نگوزی را یادشان رفته بگنجانند

«جو بایدن» یا همانا «پرزیدنت بادبادی»، در جریان سخنرانی روز پنجشنبه ی گذشته، ندانسته (سهواً) برگه ی یادداشتِ آماده‌شده‌ای با دستورِ کارِ‌ِ «راهنمای گام به گام» برای کنش هایی پیش پا افتاده در یک نشست رسانه ای از آن میان، شیوه ی درآمدن به اتاق، جای نشستن و درازایِ زمان سخن گفتن را به نمایش نهاد (پرتورِ پیوست).

دستور کار در این باره، چنین است:
ـ شما به اتاق روزولت پا می نهید و به همپایان (شرکت‌کنندگان) درود می فرستید؛

ـ شما روی چَندَنینی (صندلی) خود می نشیند؛

ـ نمایندگان رسانه ها پا به اتاق می نهند؛

ـ شما دیدگاه خود را کوتاه بر زبان می آورید (۲ دقیقه)؛

ـ نمایندگان رسانه ها راهی می شوند؛

ـ شما از «لیز شولِر»، مِهتَرِ «آ اف ال ـ سی آی اُ» (AFL-CIO) پرسشی می کنید؛

به هُش (کوتاه شده ی به هوش!):  «لیز» بگونه ای «راست نما» (مجازی) [به نشست] می پیوندد!

ـ شما از همپا شدگان سپاسگزاری می کنید؛

ـ شما راهی می شوید.

برگردانِ گزیده گزارشی برگرفته از «آرتی»  به یاری «گوگل» به تاریخ دوم تیر ماه ۱۴۰۱ (با ویرایش، پارسی و اندک بازنویسی درخور از اینجانب؛ برنام و افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

پی افزوده:

این هم بگمانم از حکمت های متعالی ذات مقدس باریتعالی باشد که چنین گوزمشنگِ بی چهره ی پابگوری در فرجامِ زد و بندها و همچشمی های بیش تر پشت پرده ی «از ما بهترانِ» سیاست اهریمنان «یانکی» به مِهتَری جمهوریِ درنده خوترین کشور امپریالیستی برکشیده شود و نخشِ یکی از بیکاره ترین فرشتگان تختِ عَرش آسمانِ هفتم را در زمین بر دوشش نهند:
تو کارَت نباشد! برخیز و با شیپورت «جنگ جهانی سوم» را بیاغاز! دنباله ی کار از آن ما!

ب. الف. بزرگمهر   سوم تیر ماه ۱۴۰۱

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!