«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ بهمن ۲۸, سه‌شنبه

چرا «آقایان» هیچ چشمی به خواسته های کارگران ندارند؟!


اعتصاب کارگران «لوله سازی اهواز» به سیزدهمین روز رسید

«ما خواستار حذف پیمانکار و انعقاد قرارداد مستقیم با کارخانه لوله سازی اهواز هستیم و تا محقق نشدن خواسته‌مان به اعتراض صنفی‌مان ادامه می‌دهیم.»

نزدیک به ۱۲۰۰ کارگر پیمانی معترض «لوله سازی اهواز»، بامداد امروز (دوشنبه ۲۷ بهمن) برای سیزدهمین روز پی در پی، دست از کار کشیده و در محوطه کارخانه گرد آمدند.

کم وبیش ۱۲۰۰ تن از کارگران «کارخانه لوله سازی اهواز» که زیر مدیریت «شرکت پیمانکاری سیال سازه روشن» در سه کارخانه‌ ی «شماره یک»، «شماره چهار» و «پوشش» کار می کنند، در اعتراض به دریافت نکردن حقوق دو ماه گذشته و دگرگون نشدن وضعیت کاری خود از روز دوشنبه (۱۳بهمن) تاکنون دست از کار کشیده‌اند.

یکی از کارگران «لوله سازی اهواز» درباره ی انگیزه های این اعتراض صنفی* می‌گوید:
«از شرایط کار با شرکت پیمانکاری رضایت نداریم و خواستار تغییر قرارداد شغلی خود از پیمانی به قرار داد مستقیم هستیم.»

به گفته ی کارگران پیمانی، «لوله سازی اهواز» ۲۴۰۰ کارگر دارد که جدا از ۱۲۰۰ کارگر قراردادی، سایر کارگران، قرارداد رسمی با وزارت نفت دارند ... این کارگران از بهره مندی های ویژه و شرایط کار بهتری  نسبت به سایر کارگران قرادادی برخوردارند.

کارگران پیمانکاری همچنین از نداشتن امنیت شغلی به دلیل نوع قرارداد کاری و دستمزد ناکافی ناخشنودند.

به گفته ی کارگران «لوله سازی اهواز»، همه مسوولان، بویژه مسئولان استان و شهرستانی از جُستار اعتصاب کارگران پیمانی «کارخانه لوله سازی اهواز» آگاهند، اما هیچ چشمی به خواسته ی کارگران ندارند.

کارگران می گویند:
«ما خواستار حذف پیمانکار و انعقاد قرارداد مستقیم با کارخانه لوله سازی اهواز هستیم و تا محقق نشدن خواسته‌مان به اعتراض صنفی‌مان ادامه می‌دهیم.»


این گزارش از سوی اینجانب، ویرایش، پارسی و بازنویسی شده است؛ برنام و برجسته نمایی های متن از آنِ من است.    ب. الف. بزرگمهر

پی نوشت:

* کوششی ریشخندآمیز است که بر صنفی بودن اعتراض ها و اعتصاب های کارگری پافشاری می شود. هر اعتراض یا هر اعتصاب با جنبش کارگری، کوچک و بزرگ، بگونه ای کلی، ولی بویژه در شرایط کنونی ایران، نه تنها صنفی که سیاسی نیز هست؛ نیمی از واقعیت را نگویید که بیگمان ضد واقعیت است؛ یا بر صنفی بودن آن پافشاری نکنید که سنگین ترید یا اگر می نویسید، باید «صنفی ـ سیاسی» بنویسید! جز این، خود را ریشخند کارگران و روشنفکران نموده اید.

ب. الف. بزرگمهر     ۲۸ بهمن ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!