«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۰ خرداد ۲۲, یکشنبه

خودفروخته ای یکتا در دروغگویی و فریبکاری!


این دو نوار ویدئویی را با یکدیگر بسنجید و ببینید چگونه خودفروخته ی پاچه ورمالیده ای چون نوری زاده، رودست خوردن خود و دیگر خودفروختگان و جاسوسان و نوکران امپریالیستی را ماسمالی می کند.

کاری به دروغ های آن یکی درباره ی دیدار با این و آن و بزرگنمایی بیش از اندازه ی جُستار ندارم. اینکه وی با میل خود تن به جاسوسی برای جمهوری اسلامی داده یا وی را به این کار واداشته اند نیز از آنچنان اهمیتی برخوردار نیست که این خودفروخته ی پاچه ورمالیده با بزرگنمایی آن کوشش در پنهان نمودن رودست خوردن خود و همکارانش دارد. افزون بر همه ی اینها، آنچه روشن است کوشش های "موش" های سرگردانی است که می خواهند از کشتی رژیم جمهوری اسلامی هرچه زودتر بگریزند و خود را نجات دهند. از دید من، هنوز بخش عمده ای از این ماجرا از پرده بیرون نیفتاده و کوشش های هر دو سو، چه بزرگ نشان دادن بخشی از ماجرا از سوی رژیم ورشکسته ی جمهوری اسلامی و چه پنهانکاری ها و فریبکاری های خودفروختگان و نوکران امپریالیست ها برای سرپوش نهادن به اصل ماجرا، نشانه ی آن است. «سر بزرگ هنوز زیر لحاف است»

ب. الف. بزرگمهر              ۲۲ خرداد ماه ۱۳۹۰




هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!