«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آذر ۱۳, دوشنبه

هاشمی رفسنجانی، دروغگوی بی شرم و تبهکاری که به پندار خود ایز گم می کند!


امروز اکبر هاشمی رفسنجانی، رییس «مجمع تشخیص مصلحت نظام»، اظهاراتی را درباره ی اعدام‌ها، محاکمه‌ها و مصادره اموال افراد پس از انقلاب ایران، از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی بیان کرده است.

هاشمی رفسنجانی در دیدار با جمعی از پژوهشگران تاریخ گفته است:
«بجاست اکنون پس از گذشت سه دهه از این اتفاقات، مسئولان امنیتی و قضائی وقت، در جلساتی با پژوهشگران وقایع به وجود آمده را برای ثبت درست در تاریخ پاسخ دهند.»

ابوالحسن بنی صدر، سیاستمدار و نخستین رییس جمهور ایران که اکنون ساکن پاریس است، درباره این اظهارات هاشمی رفسنجانی به بخش پارسی «رادیو بین المللی فرانسه» می گوید که هاشمی رفسنجانی در ابتدای انقلاب از کسانی بود که با توقف اعدام ها مخالفت می کرد.

بنی صدر ادامه می دهد:
اعدامهای اول انقلاب، کار قضایی نبوده که تصمیم سیاسی بود و هدفش استقرار ولایت فقیه.

وی تأکید می کند که اگر قرار است به اعدامهای اول انقلاب رسیدگی شود، باید از خود هاشمی رفسنجانی شروع شود.

بنی صدر با توجه به شرایط کنونی پیش آمده برای هاشمی رفسنجانی در جمهوری اسلامی می گوید که هاشمی رفسنجانی در این اندیشه است که درباره ابتدای انقلاب اظهار نظر کند؛ اما زمان برای او دیر شده است.

نخستین رییس جمهوری ایران می افزاید:
با این حال تنها راهی که مقابل هاشمی رفسنجانی وجود دارد این است که خیلی روشن به خطاها، خیانت ها و جنایت ها در حضور ملت اعتراف کند.

برگرفته از «رادیو فرانسه» به زبان پارسی:

این گزارش از سوی اینجانب تا اندازه ای ویرایش و پارسی نویسی شده است. عنوانِ آن نیز از آن من است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!