درباره ی بسته شدن سفارت کانادا در
ایران، تعبیر و تفسیرهای گوناگونی و از آن میان هماوند با افزایش فشار اقتصادی به
رژیم جمهوری اسلامی شده که هیچکدام شان و بویژه مورد یادشده، از زیربنای منطقی و
واقعی استواری برخوردار نیستند؛ زیرا از یک سو کشور کانادا در سنجش نسبی با بسیاری
کشورهای دیگر از شیخک های نشین های شاخابه ی (کنداب) پارس گرفته تا ترکیه و چین
از حجم بازرگانی گسترده ای با ایران برخوردار نیست و از سوی دیگر روند مالی و
جابجایی سرمایه میان این کشور با ایران، تنها از سوی دزدان و "سرمایه گذاران"
ایرانی بسوی آن کشور جریان دارد. یکی از خنده دار ترین چنین تعبیر و تفسیرهایی از
سوی یکی از «سه برادر تازی» رژیم: علی لاریجانی بر زبان رانده شده که می گوید:
« کانادا سفارتش را به دلیل دستاوردهای
جنبش عدم‌تعهد در تهران بست»!
رویهمرفته، اگر همه ی جُستار را در یک
زبانزد توده ای بچکانیم:
«کانادا، نه سرِ پیاز ماجراست و نه تهِ
پیاز»! بنابراین، یک گمانه ی بسیار نیرومند برجای می ماند که جایگزین گمانه زنی های بیمایه
و فلسفه بافی های بی پایه در این باره می شود و آن هم، پیش بینیِ آغاز یورش گسترده
ی نظامی آمریکایی ـ اسراییلی در ماه های نزدیک آینده است و می پندارم که بزودی از
سوی دیگر سفارتخانه های کشورهای عمده ی باختر زمین و سایرین پیروی شود.
ب. الف. بزرگمهر ١٩ شهریور ماه ١٣٩١
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر