«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ اردیبهشت ۱۴, سه‌شنبه

خدا هم آن ها را دوست ندارد!

آیه هایی از آسمان برای پناهجویانی که به ژرفای دریاها و اقیانوس ها رهسپار شده، خوراک جانداران آبی می شوند و آن ها و از آن میان، جوان نگونبخت ایرانی به نام امید و زنی بخت برگشته از سومالی که در اردوگاه های پناهندگی به جان آمده، خود را به آتش می کشند!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۳ اردی بهشت ماه ۱۳۹۵

***

«هنگامی‌ كه‌ از آب های‌ ژرف‌ بگذری،‌ من‌ با تو خواهم‌ بود. هنگامی‌ كه‌ سیل‌ دشواری ها‌ بر تو یورش آورد، نخواهم‌ گذاشت‌ تا غرق‌ شوی‌! هنگامی‌ كه‌ از میان‌ آتش‌ ستم‌ رد شوی‌، شعله‌ هایش‌ تو را نخواهد سوزاند!

«اشعیا، باب ۴۳ آیه ۲»

زیرا خدا به اندازه ای مردم جهان را دوست دارد که یگانه فرزند خود را فرستاده تا هر که به او ایمان آورد، کشته نشود که زندگی جاوید یابد!

«یوحنا، باب ۳ آیه ۱۶»

هر دو آیه، برگرفته از «گوگل پلاسِ» کلثوم ننه ای از اسلام برگشته و پناه برده به کیش ترسایی، با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب:   ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!