مگر تنها آن ها باید به پیشواز
روز جهانی زن بروند؟ سالیانی دراز اینچنین بود؛ ولی امسال ما پیشدستی کردیم و
زودتر به پیشواز این جشن نامیمون شتافتیم تا دانگ خود را بجا آوریم؛ آغاز خوبی بود
برادران! آفرین! لاکن هنوز به پایانی دلخواه برای اسلام عزیز نینجامیده تا ما نیز
چون همچشمان خود در افعانستان که الحقّ و الانصاف، فریاد و فغان زن جماعت را درآورده
و همه را به پستوهای خانه های شان رانده اند، مسرور شده و در پیشگاه حق تعالی
سربلند و روسپید شویم؛ برای همین، هر چه در چنته دارید، رو کنید و بکار گیرید تا
به این ورپریده ها درست و درمان حال بدهید.*
به این می گویند: «یک کار فرهنگی خودجوش و تمیز»**
که این حقیر چند سال پیش آن را گوشزد کرده بود و شما بحمدلله آن را سبز کردید: نه
کتک زدنی؛ نه سر بدیوار کوبیدنی و نه هیچ نشانه ای بجا ماندنی که آن را تیر کنند و
به دشمن نشان دهند که ما ناچار به «نرمش قهرمانانه» شویم؛ بویی است رها شده که می
تواند کار هر کسی باشد. از بس شکلات و نان خامه ای و اینا می لنبانند ...
گوشه ای از گفتگوهای پشت پرده
ی هفتم با برادران دست اندر کارِ یکی از دیگر هفت خط تر که رهبری عنایت فرموده بزبان
گوشنواز خودشان سخن رانده اند: ب. الف.
بزرگمهر ۱۶ اسپند ماه ۱۴۰۱
* معظم لله به پاس «جامعه جهانی» و گزک ندادن
بدست شان، «پُلیتیک» بکار برده اند. آماج سخن همانا حال گرفتن یا حالگیری است که
برادران نابکار آن را بهتر درمی یابند.
** «آتش به اختیار به معنای کار فرهنگی خودجوش
و تمیز است. آتش_به_اختیار به معنای بی‌قانونی و فحاشی و طلبکار کردن مدعیان پوچ‌اندیش
و مدیون کردن جریان انقلابی کشور نیست.» از بیانات «کیر
خر نظام خرموش پرور» ششم تیر ماه ۱۳۹۶
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر