«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ بهمن ۱۳, سه‌شنبه

سال آرامشِ بی پایان و خوابِ فزاینده!

درخواست شیرازی از رهبر دَبَنگ

آغو! یی خواهشی دوشتم؛ کاکو اًی میشه سال دیگه رو سال «استراحت مطلق و خواب مضاعف» اعلام کنید! تا یی نفسی بکشیم! عامو از بس حماسه آفریدیم، له شدیم رفت.

از «گوگل پلاس»؛ برنام را از متن برگزیده و همراه با زیربرنام، در آن ها دست برده ام.    ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!