«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۸۹ مهر ۱۰, شنبه

ترانه ای گُسسته، نمایشگر روحیه پرخاشگر و سرگشته بخشی از نسل جوان ایران

نسلی که خوشبختانه آنگونه نشد که می خواستند و در پی یافتن افق هایی دورتر، خود را بازمی یابد.  

۱ نظر:

ناشناس گفت...

از دیدن عکس های نیچه و شوپنهاور لذت بردیم، اگر عکس هیتلر و گوبلز و پینوچه را هم اضافه می کردید، ممنون می شدیم.

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!