«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ اسفند ۱۳, سه‌شنبه

نوکری که هنوز خودنمایی هایش را پی می گیرد!


تصویر مردک دغل و دروغگو را درج کرده و از زبان وی نوشته است:
«من اگر نوکر رده دهم ملت هم باشم، باید کلاهم رو تا آسمون هفتم بالا بندازم»

از «گوگل پلاس»

می نویسم:
تو بهترین نوکری بودی که دستورات نهادهای اقتصادی امپریالیستی را در ایران پیاده کردی! تو پیش و بیش از هر چیز دیگر یک نیرنگباز ساده لوحی که برای روی صحنه ماندن و خودنمایی، تن به هر پستی می دهی! ولی، شاید خودت هنوز این ها را درست درنیافته ای! تو مصداق این زبانزد هستی که می گوید:
«مار را با دست مش رجب گرفتند» و تو همان مش رجبی؛ گرچه، خودت از آن آگاه نیستی!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۳ اسپند ماه ۱۳۹۲
 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!