«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ شهریور ۷, یکشنبه

نمی خواهی لب های وی را ببوسی؟

تصویر روی جلد نوشته ای با برنام «سند تفصیلی برنامه ششم» را درج کرده و می نویسد:
آدم باورش نمی شود که «برنامه ششم» پس از انقلاب نوشته شده باشد. اگر قرار بود «انقلاب سفید» پس از ۵۰ سال به روز می شد، دور از ذهن می دانم تفاوت چندانی با «سند تفصیلی برنامه ششم» می کرد؛ از این آشکارتر نمی شد، جهت گیری های خلاف شعارهای اصلی انقلاب به عنوان سند رسمی ملی و حکومتی ارائه شود!

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

پی نوشت:

من آن سَنَد را نخوانده ام؛ ولی با بدیده گرفتن آنچه در کردار و کارکرد دزدان فرمانروا بر اقتصاد و اجتماع ایران رفته و زیان هایی سترگ و در برخی زمینه ها جبران ناپذیر را رقم زده، درست می نماید؛ گرچه از آن چشمگیرتر که درج آن را در پی داشت، این نکته بود:
نوشته ی بالا از آنِ کسی است که با نیروهای درون یا پیرامون رژیم دزدان اسلام پیشه نزدیکی هایی دارد؛ این را از روی سایر نوشته هایش که تاکنون در «گوگل پلاس» دیده ام، می توان تا اندازه ای دریافت؛ به همین شَوَند چشمم را گرفت و به یاد سخنان ترش مزه ی وزیر اطلاعات رژیم تبهکار افتادم که گفته بود:
«دولت لب‌های کسانی را که انتقاد می‌کنند، می‌بوسد و از نقد آن‌ها استقبال می‌کند.»*

نمی خواهی لب های وی را ببوسی؟ کمی هم شده، هوایش را داشته باش و با باریک اندیشی ببوس! مبادا لب هایش به هم دوخته شوند! هرچه نباشد، خودی است ...

ب. الف. بزرگمهر    هفتم شهریور ماه ۱۳۹۵

* برگرفته از گزارش «دولت لبان منتقدانش را می‌بوسد»، «تارنگاشت ابتکار»، چهارم شهریور ماه ۱۳۹۵

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!