«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ خرداد ۲۴, یکشنبه

از این بدبخت تر نشویم، خوشبختیم!

آرزوهای ایرانیان در دهه های پیاپی :
دهه ۵۰ : اگر انقلاب کنیم، خوشبخت می شویم؛*
دهه ۶۰ : جنگ به پایان برسد، خوشبختیم؛
دهه ۷۰ : خرابی های جنگ را بسازیم، خوشبختیم؛
دهه ۸۰ : اگر تحریم برداشته شود، خوشبختیم؛ و
دهه ۹۰ : ازین بدبخت تر نشویم، خوشبختیم!

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ برنام را از متن برگزیده ام.    ب. الف. بزرگمهر

پی نوشت:

* انقلاب اجتماعی، جُستاری عینی، بیرون از خواست، آرزو و اراده ی این و آن و یا حتا گروه های بزرگ اجتماعی است؛ و چون زایمان زن، نیازمند زمینه هایی است که تا فراهم نباشند، رخ نداده و نخواهد داد.

ب. الف. بزرگمهر     ۲۴ خرداد ماه ۱۳۹۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!