چو آبی که از سر گذشت، چه یک گز چه سَد گز

کاسه های داغ تر از آش روسی، نان و نوای چرب و نرم تری از آشفته بازار ایران می جویند

کاسه های داغ تر از آش روسی، نان و نوای چرب و نرم تری از آشفته بازارِ ایرانِ همچنان گرفتار در چنگِ خرموش های دزد اسلام پیشه می جویند (پرتور پیوست).* از دید من و بیگمان شمار انبوهی از ایرانیانِ درگیر با رژیم پوشالی و سرسپرده به بیگانگانِ اسلام پیشگانی یکی از دیگری دزدتر و آدمکش تر که دست شان بخون بهترین فرزندان ایران زمین آلوده است و همچنان با ناجوانمردی و زیر پا نهادنِ حتا پیش پا افتاده ترین هنجارهای شناخته ی شده ی هوده ی آدمی، آدمکشی های شان را پی می گیرند، چنان گروه هایی ورزشی از فوتبال گرفته تا دیگر رشته ها نمی بایستی و نباید در این بازه ی تاریخی بس ناگوار، دردناک و خون چکان به چنین هماوردی های جهانی زیر نام «تیم ملی ایران» پای نهند و در کردار، خواه ناخواه، بازیچه ی دست و ابزاری برای خودنمایی تبهکارترین و آلوده ترین رژیم تاریخ میهنِ بلاگرفته مان که سخت در پی بهبودِ چهره نفرت برانگیز خویش و رنگ و آب لایه (لعاب) ای تازه به آن دادن هستند، شوند؛ ولی در همبود و هازمانی که با همه ی کوشش های تاریخی خود، همچنان نشانه هایی از بارِ تاریخی توسری خوری و خاموش ماندن در برابر ستم و بیدادگری را دربردارد از چند فوتبالیست چه چشمداشتی؟ آن ها نیز از دل چنین همبود و هازمانی بیرون آمده اند؛ بماند که افزون بر این، نمی توانند از ناندانی سر تا پا آلوده به رنگ و نیرنگ و تبهکاری های گسترده در پهنه ی جهانی رشته ای ورزشی که تنها نامی از آن را بر دوش می کشد و سر تا پای آن داد و ستدی پلشت و آلوده بیش نیست، دل بکنند.

به هر رو، آن ها باید این را بدانند و نمی توانند چشم بر آن ببندند که کار آن ها بسود چنان رژیمی سزاوار سرنگونی بی درنگ بوده و خواهد بود؛ ننگی تاریخی که کوچکی و بزرگی آن، چو آبی که از سر گذشت، چه یک گز چه سَد گز، چندان برجسته نیست.    

ب. الف. بزرگمهر   هشتم آذر ماه ۱۴۰۱

* در کانون مسکو، برنما (بَنِر) هایی با جُستار پشتیبانی از «تیم ملی فوتبال ایران» [بخوان: تیم ملی جمهوری دزدان اسلام پیشه ی همچنان فرمانروا بر ایران!] پخش شده است: «ایران دل روسیه با توست». این تیم در سومین دیدار خود در جام جهانی امشب، سه‌شنبه ۸ آذر ماه ۱۴۰۱ رویاروی «تیم فوتبال ایالات متحد» خواهد بود.

گزیده ای برگرفته از «چوب دو سر گُه»   هشتم آذر ماه ۱۴۰۱ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ برجسته نمایی های بوم نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)