نام اثر: نقطه کور
کلام و اجرا: توماج صالحی
توماج صالحی هنرمند و خواننده رپ، یکی از تازه ترین
کارهای خود به نام «نقطه کور» را به زندانیان سیاسی پیشکش کرد:
«اولین ورودم به زندان توی یک سالگیم بود؛ در
آغوش مادر. اتهامِ مادر: دشمنی با نظام، کمک مالی به خانواده‌های زندانیان سیاسی.
جهان پُر از نقاطِ کور است. ظلم، ذاتاً به نقطه کور کشش دارد؛ جایی که صدای مظلوم
راحت‌تر خفه می‌شود؛ جایی که نور نیست. پیشکشی
برای تمام زندانیانِ سیاسی» از «اینستاگرام» وی، برگرفته از «تلگرام» ۱۴ آبان ماه ۱۴۰۱
از دید من، این کار هنرمندانه که بازتابی از رنج ها و بدبختی های گرانبار شده ی توده های مردم ایران در زیر چکمه ی رژیمی ددمنش را دربردارد، ماندنی خواهد شد.
همینجا و به همین بهانه، درودی جانانه برای چنان مادری جانفشان می فرستم و برای توماج هنرمند نیز پیشرفت های بیش تر در کار و زندگی آرزومندم.
ب. الف. بزرگمهر ۱۵ آبان ماه ۱۴۰۱
* «نقطه» واژه ای در بنیاد خود پارسی است (نُختِه) که بگمان بسیار نیرومند از سوی ایرانیان خودشیرین بکار گرفته شده در دستگاه های دیوانسالاری فرمانروایان «اُموی» و «عباسی» و پس از آن بسان بسیاری دیگر از واژه های دگردیسیده ی پارسی، ریخت و رویی عربی یافته است.
ویدئوی پیوست: نُختِه کور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر