«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۷ اسفند ۱۲, یکشنبه

اگر نتوانیم «خان گاییده» را رییس جمهور کنیم ...

ناگفته های تبهکار «یانکی»:
اگر نتوانیم «خان گاییده» را رییس جمهور کنیم، گلوله ای در مغز پوکش می نشانیم و آن را بگردن مادورو می اندازیم تا ماجرا سویه ای تازه بیابد. مهره ای سوخته که سپس وبال گردن مان خواهد شد، بدرد کاری بهتر از این نمی خورد ...

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ اسپند ماه ۱۳۹۷

«الیوت آبرامز»، نماینده ویژه ی «یانکی» ها در امور ونزوئلا [؟!]، با انتقاد از وتوی این پایورنامه* به «شورای امنیت» گفت:
«برخی هموندان این شورا [«شورای امنیت سازمان نامور به ملت های یگانه»] با رای علیه این پایورنامه [پایورنامه ی «یانکی» ها] بار دیگر از مادورو و همدستانش پشتیبانی کردند تا رنج مردم ونزوئلا همچنان پی گرفته شود. این آشوب از مرزهای ونزوئلا فراتر رفته و پایداری منطقه را به چالش می کشد.»

«واسیلی نبنزیا»، نماینده ی روسیه در آن شورا پس از رای‌گیری درباره ی پیش‌نویس پایورنامه ی «یانکی» ها گفت:
«ما بسیار نگران این چالش هستیم که مبادا نشست امروز، دستاویزی** برای چنگ اندازی شود ... آن هم به این بهانه که ”شورای امنیت“ توانایی گشودن گره پیش آمده در ونزوئلا را ندارد.»

برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  دهم اسپند ماه ۱۳۹۷ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

پارسی نویسی:

* پایورنامه

آمیخته واژه ی «پیمان نامه» را می توان با چشم پوشی بجای «قطعنامه» بکار برد؛ ولی با بدیده گرفتن آرش واژه ی «قطع» که همراه با واژه ی «یقین» (قطع و یقین) نیز بکار برده می شود و هر دو کمابیش از یک آرش برخوردارند، کاربرد واژه ی پارسی «پایور» به آرش ثابت (پایوری به آرش استواری، پایداری یا ثبات) همراه با «نامه» (پایورنامه) آرش درست تر یا باریک تر ، درست ترین آرش واژه ی «قطعنامه» است.  ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ اسپند ماه ۱۳۹۷

به یکی از واژه نامه های اینترنتی در پیوند زیر پیشنهاد شد:

** میرزابنویس قلم بمزد، بجای واژه ی پارسی «دستاویز» (یا «بهانه» یا «گَزَک») از واژه ی دورافتاده ی عربیِ پارسی شده ی «مُستَمسِک» سود برده است. نوشتارها و گزارش های این گاهنامه ی مزدور چون  تارنگاشت وابسته به امپریالیسم انگلیس: «بی بی سی»، انباشته از لغزش ها و نادرستی ها در درست نویسی (املاء) و سخن نگاری (انشاء) و بویژه کاربرد بسیار نابجای واژه های عربی است. گویی دستی در کار است که دانسته و آگاهانه، واژگان و ساختار تا اندازه ای بسیار درهم شکسته ی پارسی از سوی زبان گرانبار شده ی عربی بدرازای تاریخ را باز هم بیش تر در هم بشکنند و این زبان زیبا و پرمایه از دیدگاه فرهنگی و نشانه گذار از دیدگاه تاریخی را گام بگام به نابودی بکشانند.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!