«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ مهر ۲۳, چهارشنبه

گویند: دلایل قوی باید و معنوی!

ریش حنایی، دُمش را بیش از پیش نشان می دهد 

نگران کننده ترین گفته های حسن روحانی

کرزی، رییس جمهور پیشین افغانستان، چندی پیش به هیات وزیران این کشور ابلاغ کرد که زبان آموزشی در دانشکده های پزشکی و فنی ـ مهندسی (طب و اینجبنیر) بایستی انگلیسی باشد!

آن ابلاغ با واکنش دانشمندان و فرهنگیان افغانی روبرو شد و بسیاری آن را نشانه ای برای بستن میدان اثرگذاری زبان و فرهنگ فارسی دانستند.

هفته ی گذشته، جناب حسن روحانی در دانشگاه تهران در کمال شگفتی خواستار بنیادگزاری دانشگاه هایی به زبان انگلیسی در ایران شد! از دید وی، اینگونه راهِ استادان خارجی به ایران باز شده و هماوندی میان ما با جهان بهبود می یابد!

شوربختانه، هیچ استاد یا نهاد شناخته شده ای، حتا «فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی» به این گفته های نگران کننده، واکنش نشان نداد! و برخی رسانه ها از آن میان، «رویترز» به پیشواز ان رفتند.
...

از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب؛ دو بند پایانی آن را که به فرمایشات ملوکانه و بی پشتوانه ی آسمانی ریسمانی پرداخته بود، پیراسته ام. برنام و زیربرنام نیز از آنِ من است.    ب. الف. بزرگمهر
  
پی نوشت:

با خود می اندیشیدم:
بر بنیاد منطق «آخوند ریش حنایی» و برای پیشبرد فرمایشات ملوکانه ی آسمانی ریسمانی که نگران کاهش جمعیت کشورند و نسل کنونی دختر و پسر نیز لج کرده و از بچه دار شدن به دلیل نبود آینده ای روشن برای بچه ها* خودداری می ورزد، بد نیست برای بهبود هماوندی میان ما با جهان، راه را برای جهانگردان انگلیسی زبانِ اهلِ حال نیز باز کنیم تا «انشاء الله تعالی»، بچه هایی که به «میمنت و مبارکی» پا به جهان می نهند از همان نخست بسان بلبل، انگلیسی بلغور کنند تا قند در دل ریش حنایی و گروه دله دزد و امنیتی کابینه اش آب شده، گرهِ چالش های امنیتی و پایوری رژیم اسلام پیشه نیز برای همیشه گشوده شود! آنگاه آن آسمانی ریسمانی نیز یا آرام تر به آن جهان رهسپار خواهد شد یا وی را نیز در بازی خرد و برد به اربابان سرمایه جهان خواهند فروخت تا سرانجام بی دستار و ردا و جامه شاید از موزه ی ویژه ی ملکه انگلیس سر در آورد:
همانگونه که پا به جهان می گذاری، همانگونه نیز خواهی رفت ...

ب. الف. بزرگمهر    ۲۳ مهر ماه ۱۳۹۳

* ... و نیز شاید ترس از گونه ای «بازگشت به عقب زیست شناختی» که مبادا کار به آنجا برسد که بچه های بیچاره، تنها جای دوست و دشمن نشان دادن و دولا راست شدن بیاموزند! 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!