«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ آذر ۲۷, یکشنبه

زمزمه هایی درونی

بفرمایید چای بنوشید! کار دیگری جز آنکه تخم های خود را باد بزنید که نیاموخته اید. در برابر بیگانگان دست به سینه می شوید و هر چه دستور می دهند بالای چشم می نهید بی آنکه جیک تان درآید؛ ولی به ما زنان که می رسید، هم زبانی دراز دارید و هم  دست تان به روی مان باز است. خاک بر سرتان!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۷ آذر ماه ۱۴۰۱



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!