«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ شهریور ۲۴, دوشنبه

رقص شوالیه ـ بخشی از اپرای رومئو و ژولیت

سرگئی پروکُفیف



اجرای پیوند (لینک) زیر را بیش تر می پسندم و می پندارم، بی جهت نیست که شمار بینندگان آن در «یوتیوب» بیش از دو برابر آن بالایی است؛ گرچه در اینجا از خود ارکستر نشانه ای نیست؛ تنها تصویری است و بس!

http://youtu.be/DUmq1cpcglQ

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!