«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۰ شهریور ۱۱, جمعه

نموداری کوچک از تهی شدن هست و نیست ایران!

تارنگاشت وابسته به امپریالیسم خبری «رادیو فردا» به نقل از «هفته‌ نامه آمریکایی تایم» گزارشی تحلیلی با عنوان «هجوم ایرانیان مهاجر به مالزی»* منتشر نموده که شایان توجه است.

با افزایش بحران همه جانبه اقتصادی ـ اجتماعی و سیاسی در میهن مان و نزدیک شدن دورنمای جنگ خانمانسوز، گریز پول و سرمایه و نیز نیروی انسانی کارآمد به کشورهای دیگر، بویژه به کشورهای امپریالیستی و در تارک آنها ایالات متحد، از حجم و شتاب بیمانندی برخوردار شده است. گریز پول و سرمایه از کشور از راه ها و به بهانه های گوناگون روندی پیگیر و افزایش یابنده نشان می دهد. یک نمونه ی آن که در حدود چندماه پیش خبری کوتاه از آن در رسانه ها به "بیرون" درز کرد، توقیف مبلغی گزاف از یک ایرانی ساکن در ایالات متحد بود. رقم آن یادم نیست؛ شاید چیزی در حدود ۵۰ میلیون دلار یا بیش تر و به بهانه ی ارث بری از پدری خرپول در ایران! بی چون و چرا، این تنها نمونه نیست و نخواهد بود. اینکه این تارنگاشت و دیگر تارنگاشت ها و رسانه های وابسته به امپریالیسم خبری، چندان چیزی درباره چند و چون این روند در کشورهای متروپل سرمایه داری منتشر نمی کنند، نیز تا اندازه ای دریافتنی است. به هر رو از همین گزارش تحلیلی نیز می توان به عنوان مشت بسیار کوچکی نمونه ی خروارها، اندازه های بی پیشینه ی گریز پول و سرمایه به کشورهای دیگر را دریافت و به نیرنگ و فریب دزدان و همکارانشان درباره ی کمک های هنگفت رژیم جمهوری اسلامی به پلستین (فلسطین)، لبنان و به اصطلاح جنبش های اسلامی پی برد. نه! آقایان، آقازادگان، نوکران و چاکران خانه زاد (بیت زاد شاید بهتر باشد!) و نوکرزادگان و چابلوسان و پابوسان "نظام مقدس اسلامی" بیش تر در اندیشه ی فراهم نمودن توشه برای آینده ی خود هستند ... و بیچاره ملتی بزرگ، بافرهنگ و شریف که همچنان باید نیاکانی چون مزدک و بابک و حیدر و ارانی بیافریند و در دامان خود پرورش دهد تا فروزان مشعل اندر دست، به دژهایی یورش برند کش بنیان به دوزخ است؛ همچنان خاره ی بیداد جبّاران مردمکُش را به ناخن خود بسُنبند؛ به موج خون فرو روند و از بد زشتان نترسند!**

ب. الف. بزرگمهر     ۱۱ شهریور ۱۳۹۰

||||||||||||||||||

هجوم ایرانیان مهاجر به مالزی

«هفته‌نامه آمریکایی تایم، نگاهی دارد به روند رو به شتاب مهاجرت ایرانیان به مالزی و شرایط زندگی و فعالیت‌های آنها در این کشور چند نژادی.

در آغاز این گزارش خبرنگار هفته‌نامه تایم، به اشتغال بیش از ۶۰ نفر از این ایرانیان در کار دوبله برنامه‌های تلویزیونی سرگرم کننده برای شبکه خصوصی (GEN-TV)  اشاره می‌کند. این شبکه که دفتر اصلی آن در دوبی است از طریق ماهواره، برنامه‌های تلویزیونی مثل سریال‌های برزیلی، کارتون‌های ژاپنی و ویدئوهای موسیقی آمریکایی را از طریق فرستنده‌های خود در مالزی برای مخاطبان در ایران مخابره می‌کند.

عابد رنگ‌آمیز یکی از مجریان این شبکه تلویزیونی می‌گوید: «مالزی به نقطه پرش ایرانیان مشتاق مهاجرت بدل شده است. از میان سه کشوری که برای سفر ایرانیان ویزا نیاز ندارد مالزی بهترین مورد است. دو کشور دیگر ترکیه و ترکمنستان هستند.»

هفته‌نامه تایم می‌افزاید که تعداد ایرانیان ساکن مالزی هنوز چندان زیاد نیست ولی تعداد آنها به سرعت رو به افزایش است. حدود ۶۰ هزار ایرانی در این کشور مشغول کار، تحصیل و یا در انتظار دریافت ویزا برای کشورهای دیگراند. ایرانی‌ها در بیش از دو هزار مؤسسه اقتصادی مالزی سهام دارند و حدود ۱۵ هزار ایرانی در دانشگاه‌های مالزی مشغول کار یا تحصیل هستند.

میزان مهاجرت ایرانیان به مالزی در سال گذشته حدود ۱۴ درصد افزایش یافته است. برای بسیاری از ایرانیان برای گریز از محدودیت‌ها و سخت‌گیری‌های موجود در جامعه ایران به مالزی می‌آیند و در این کشور چند نژادی که تساهل جزیی از فرهنگ آن است از آزادی‌های شخصی بیشتری برخوردارند. به همین خاطر مالزی به یکی از نقاط اصلی برای ترتیب دادن کنسرت‌های موسیقی و حتی دیسکوهای ایرانی بدل شده است.

هفته نامه تایم یادآوری می‌کند که با این همه زندگی در مالزی برای همه ایرانیان بدون دردسر نیست. علی منافی یک مجری رادیو که به تازگی و با قبول خطرات فراوان از ایران به مالزی آمده است، می‌گوید: «دین و معنویت یک امر خصوصی است. ولی در این کشور مساجد و روحانیون زیادی هست.»

ایرانیان شیعه نمی‌توانند در مساجد مالزی نماز بخوانند. برخی از آنها برای مراسم مذهبی به اجتماعات سفارت جمهوری اسلامی می‌روند. در عین حال دولت و پلیس با ایرانیان مخالف دولت که در آن کشور قصد فعالیت و یا تظاهرات دارند با شدت عمل برخورد می‌کند. تظاهرات مخالفان دولت در سالگرد حوادث انتخابات در برابر ساختمان سازمان ملل متحد در مالزی با گاز اشک‌آور و فشار نیروهای پلیس متوقف شد.

ایرانیان مالزی می‌گویند که مردم این کشور همیشه به بدترین نمونه‌های جامعه ایرانی ساکن این کشور فکر می‌کنند. سال گذشته بازداشت یک گروه ۱۵ نفره به خاطر قاچاق مواد مخدر چهره جامعه ایرانی را به شدت مخدوش کرده است. برخی از ایرانیان می‌گویند که برای پرهیز از تبعیض و برخورد بد در جامعه مالزی هویت ایرانی خود را برملا نمی‌کنند.

به گفته نفیسه مطلق یک خبرنگار عکاس ایرانی که در مالزی انتشار یک مجله را برای مخاطبان ایرانی آغاز کرده است، درک فرهنگی متقابل بین دو گروه زمان می‌برد. وی می‌افزاید : «اکثر ایرانی‌ها با فرهنگ کشورهای اروپای غربی و آمریکا آشنا هستند ولی اطلاعات آنها در مورد کشورهای آسیایی و مالزی بسیار کم است.» وی معتقد است که بسیاری از جنبه‌های زندگی مردم مالزی با ایران شباهت فراوانی دارند.

هفته‌نامه تایم در پایان گزارش خود اشاره می‌کند که بسیاری از این ایرانیان با هدف ساختن آینده بهتری برای فرزندان خود به مالزی آمده‌اند و امید آنها این است که کودکان آنها بتوانند در محیطی آرام‌تر و در مدارس و دانشگاه‌های بهتر و آزادتری ادامه تحصیل دهند.»

برجسته نمایی ها از اینجانب است.   ب. الف. بزرگمهر


** با الهام از سروده ای از احسان تبری
  

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!