«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ آبان ۲۲, دوشنبه

خدا بدست همین مردم ستمدیده، پوست تان را زنده زنده خواهد کند ...

به شما پیش تر چندین بار گوشزد نموده بودم که کم تر به مردم دروغ بگویید! حسابش از دست خدا در رفته است!* آن بار به اندازه ای دروغ سر هم کردید که زمین لرزه ای هشدارآمیز آمد که اگر کمی نیرومندتر بود، بارگاه آن امامِ زمیندار در مشهد را روی سر مُتولّیِ برگمارده اش از سوی «شیطان» که دستش نیز به خون بسیاری آغشته است، پایین می آورد؛ ولی، شما دروغگویان بیشرم که یک روده ی راست در شکم ندارید، باز هم دروغ پشت دروغ بافتید و از همه بدتر، زمین لرزه، خشک شدن رودخانه ها و حتا چرایی بجه بازی آن بجه باز بیت رهبری را بجای آنکه از رهبرتان بپرسید به گردن زنان و تارهای موی بیرون آمده شان از زیر روسری و چادر افکندید و خدا را سخت برآشفته نمودید.

اینک، باری دیگر زمین لرزه ای نه چندان نیرومند که نیرومندتر از آن در جایی لرزه خیز چون آنجا که چشم بادامی ها زندگی می کنند، جان کسی را نمی گیرد، روی داده و جان بسیاری از خلق خدا را گرفته که نه به خدا که من نماینده و سخنگوی وی هستم، هماوند است و نه به اهریمن که خدا وی را از درگاه خود رانده است؛ و شما بجای کمک به مردمی که در زیر آوار مانده و نیازمند بیرون آورده شدن و رسیدگی های همه سویه اند، دست روی دست نهاده و تنها به دستور دادن به نوکر زیر دست خود بسنده می کنید تا به یاری مردم بشتابد! آن نوکر نیز به نوکر خویش دستور می دهد و گاهی پولی هم برای کمک در جیب گل و گشادِ وی می نهد که سرانجام از هر جای دیگری جز آن منطقه، سردرمی آورد.

به شما هشدار می دهم:
جز زمین و زمان، خود خدا هم از شما دزدان دروغگوی نسناس، سخت ناخرسند و برآشفته است؛ و نه تنها هیچ بخشش و آمرزشی در کار نیست که خدا بدست همین مردم ستمدیده، پوست تان را زنده زنده خواهد کند و گوشت تان را به سگ نگهبان دوزخ  خواهد خوراند تا هارتر شود.

از زبان سخنگو و نماینده ی راستین خدا:   ب. الف. بزرگمهر    ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۶

* «وای از آن روزی که در گور خود نیم خیز شود ...»، ب. الف. بزرگمهر  ۱۳ اردی بهشت ماه ۱۳۹۶


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!