«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ اسفند ۶, یکشنبه

هنگامی که گربه می تواند خوب موش بگیرد ...

هنگامی که گربه می تواند خوب موش بگیرد،* چرا باید جلویش را بگیریم؟! می ترسید پرخور و چاق و چله و تنبل بشود؟ خوب بشود! تا آن هنگام، چند سالی گذشته و بچه گربه های چست و چالاک در راهند. هر کدام بهتر موش گرفت، می گذاریمش تاقچه بالا! بعله! تا بخواهید گربه و بچه گربه ی چینی داریم؛ ترس مان بیش تر از این است که شمارمان از موش ها بیش تر شود و بجان هم بیفتیم.

از زبان یکی از دورقابچین های کاسه بشقاب فروشِ تمرگیده در آن کمیته مرکزی:
ب. الف. بزرگمهر   ششم اسپند ماه ۱۳۹۶   

* «گربه، چه سیاه، چه سپید، باید بتواند موش بگیرد»
گفته ای از مشنگی به نام «دنگ شیائو پینگ» در آستانه ی کنار نهادن اقتصاد برنامه ریزی شده و جایگزینی آن با اقتصاد بازار در چین که برخلاف ادعای آمیخته با نیرنگِ گوینده ی آن، نمی توانست به هیچ رو در خدمت سوسیالیسم باشد.

***

حزب کمونیست چین، در آستانه برگزاری نشستِ سه روزه‌اش، خواستار از میان برداشتن محدودیت زمانی برای دوره‌ ی ریاست جمهوری آن کشورشد.

با اجرایی شدن این برنامه که امروز، یکشنبه در بنگاه خبری دولتی آن کشور، نامور به «شینهوا» [بگمانم به پارسی، همانا «گربه سر بهوا»]، منتشر شده، «شی جین پینگ»، رییس جمهور کنونی چین، خواهد توانست پس از سال ۲۰۲۳ ترسایی نیز بر جای خویش بماند.

بر بنیاد قانون کنونی چین، رییس جمهور و دستیارش، تنها می‌توانند دو دوره ی پیاپی در جایگاه خود بمانند.

نشست سه روزه ی «کمیته مرکزی حزب کمونیست» که قرار است از فردا دوشنبه آغاز شود به جُستارهایی چون امور بکارگیری (استحدامی) نیز خواهد پرداخت.

برگرفته از گزارش «حزب کمونیست چین خواستار لغو محدودیت دوره ریاست جمهوری شد»، تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»،  ششم اسپند ماه ۱۳۹۶ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!