«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۷ فروردین ۲۳, پنجشنبه

زنک! اگر آن لات بی سر و پا چیزکی برای روی میز نهادن داشته باشد ...

یکی از کارهایی که لات بی سر و پای «یانکی» به آن دست یازیده و از این سویه، جداگانگی چشمگیری با دوره ی پیش از خود بر جای نهاده، گردآوری مُشتی گاومیش و کلّه خر و کلّه گنجشکی نادان در پیرامون خویش است که برخی شان نیز در بالاترین جایگاه های دستگاه دیوانسالاری ولایت «یانکی» ها تمرگیده اند؛ کسانی که از سیاست به همان اندازه درمی یابند که این واژه در دوره ی قاجار ایران از آرش و مانش برخوردار بود و «سیاست کردن» جز به چوب و فلک بستنِ رعایا و بگاه بایسته، داغ و درفش که بالاترین والارتبگان دستگاه دیوانسالاری آن دوران را نیز دربرمی گرفت، بیش نبود. بماند که در دوره ی چهل سال کنونی بویژه پس از برهبری رسیدنِ کسی که یک نانوایی را نیز نمی توانست بچرخاند و هنوز نیز از دوش چنین کاری برنمی آید و یکشبه از جایگاه «نمودار اسلام» به جایگاه «نشانه خدا» دست یافت، همین راه پیموده شده است: گونه ای واپس نشینی تاریخی که دامنِ دَم و دستگاه دیوانسالاری ولایت «یانکی» ها را نیز گرفته و دلزدگی بسیاری از سیاست بازان آن کشور از آن میان، شماری از جاخوش کردگان در «کنگره» و «مجلس نمایندگان یانکی ها» را در پی داشته است.

به هر رو، در میان جَک و جانوران پیرامون لات بی سر و پای «یانکی» که خود نیز جانوری بی همتا و نااستوار بسان اَستر (قاطر) است، شاید اندیشمندترین شان، وزیر جنگ: «جیمز متیس»، نامور به «سگ دیوانه» باشد. بگفته ی شیخ اجل سعدی شیرازی: «تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل»! از این ها که بگذریم با تنی چند زنکه آبجی و آن زنک کاسه ی داغ تر از آشِ هندی تبار: «آروادین قحبه ترامپانا» روبروییم که وِرد زبان همه شان یکیست و جا و بیجا آن را بکار می برند:
«همه گزینه ها روی میز است!». این بار، گویا نوبت این زنکه آبجی بود که در پاسخ به پرسشِ خبرنگاری درباره ی گمانه ی یورش به سوریه از سوی «یانکی» ها در واکنش به آنچه «یورش شیمیایی» خوانده شده و از کم ترین پایه و بنیادی برخوردار نیست، چنین جمله ی را بر زبان آوَرَد:
«همه گزینه ها در این مورد روی میز است.»*

نگاهی کوتاه به تصویر زنکه آبجی مرا به پنداری خنده دار و تا اندازه ای اهریمنی وامی دارد که: 
زنک! اگر آن لات بی سر و پا چیزکی برای روی میز نهادن داشته باشد، تو و آن آروادین کله گنجشکی از آن نیز بی بهره اید! بهتر نیست خفقان بگیرید و این عرّ و تیزها را به دیگران واگذارید؟

ب. الف. بزرگمهر   ۲۳ فروردین ماه ۱۳۹۷

* گفته ی سارا سندرز، سخنگوی کاخ روسیاه، در پاسخ به پرسشی درباره ی گمانه ی یورش به سوریه از سوی «یانکی» ها به تاریخ ۲۲ فروردین ماه ۱۳۹۷ (برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  ۲۳ فروردین ماه ۱۳۹۷)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!