«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ خرداد ۲۷, پنجشنبه

سنگ پا نگو! سنگ پای واشنگتنِ بگو! ـ بازانتشار

«عمو سام»:
خب! حالا برو آقاتُ بیار تا اگه باز هم خط قرمز مِرمز داره، جلایی بِشِش بدیم، صاف و صوفش کنیم ...

 «سیّد از خر جسته»:
عجب آدمِ پرروییه ها؟! به خط قرمز اون چیکار داری دیگه؟ برآشفته شد، یه چیزایی از دهنش در رفت و گفت ... مگه نشنیدی از ما قدردانی کرد؟ سنگ پا که نیست؛ سنگ پایِ قزوینه ... تا این پیرمرد بیچاره رو دق مرگش نکنن، دس وردار نیستن ...   

ب. الف. بزرگمهر ۲۴ تیر ماه ۱۳۹۴

http://www.behzadbozorgmehr.com/2015/07/blog-post_82.html

غلط می کنیم یا راست می کنیم، تفاوتی نمی کند ...






















هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!