آیا چنین سخنانی زیبا و فریبا، پیش از هر چیزی خودفریبی نیست؟

تعامل با ملت خودی چی؟ چرا آنجا همه نالان و گریانند و برخی ناسزای زشت و زیبای خواهر مادر سرمی دهند؟ «گسترش روابط و تعاملات دوستانه با دیگر کشورها» که تنها در چارچوب بده و بستان های سوداگرانه نمی گنجد. آیا وختی مردم کشورمان به چنین بدبختی های بزرگی دچار شده و رفتار دولت و ولایت مان، شرمساری و سرافکندگی ملی را دامن زده، چنین سخنانی زیبا و فریبا، پیش از هر چیزی خودفریبی نیست؟ آیا می پندارید دیگر کشورها روز و روزگار مردم ایران را نمی دانند؟ اگر می دانید که می دانند، این سفرها به کشورهای دیگر که کم و بیش همه ی هموندان دولت تان از بالا تا پایین هر روز به اینجا و آنجا می روید و اَره و اوره و شمس کوره تان را هم همراه می برید، جز گشت و گذار از جیب همان ملت، چیز دیگری است؟

از زبان یکی از زبان درازترینِ بُرخورده در میان آن ایرانیان که بگمانم همجوشی درهم برهم از سوداگران ریز و درشت گرفته تا خرموش زادگان پول و پله دار باشد:  ب. الف. بزرگمهر   سوم شهریور ماه ۱۴۰۴ 

***

دکتر پزشکیان در دیدار با ایرانیان مقیم ارمنستان:

تعامل و مراوده با دیگر کشورها و ملت‌ها رمز اصلی رشد و پیشرفت است

رئیس‌جمهور قانع بودن به حق خود و چشم پوشیدن از تجاوز به حقوق دیگران بر پایه انصاف و عدالت را رمز دستیابی به سعادت در دنیا عنوان کرد و گفت:
تعامل و ارتباط جهان ما را زیباتر و شادتر می‌کند و ما به همین منظور به کشورهای همسایه و دیگر کشورها سفر می‌کنیم تا روابط و تعاملات دوستانه را هر چه بیشتر گسترش دهیم.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   ۲۷ امرداد ماه ۱۴۰۴