«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ تیر ۲۱, شنبه

برای چه ما را بدست «طالبان» می سپارید؟ چه کار بدی از ما سر زده بود؟

۴۹۰ هزار شهروند افغانستانی غیرمجاز، در ۱۰۰ روز گذشته از مرز دوغارون تایباد از «ولایت دزدان سگ مذهب اسلام پیشه» بیرون رانده شدند. پایانه مرزی دوغارون این روزها گواه بیشترین شمار بیرون رانده شدن شهروندان افغانستانی است. در ۱۳ تیرماه گذشته، ۲۶ هزار تن از مرز «انگلیسی ـ ناصرالدّین شاهی» به آن سو رفتند که بخش چشمگیری از آن ها بدون رفتن به اردوگاه، سرراست به مرز آمده بودند.

بنیاد داده ها برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»  به تاریخ ۱۶ تیر ماه ۱۴۰۴ با ویرایش، پارسی و راست نویسی درخور از اینجانب است.  ب. الف. بزرگمهر

پی نوشت:

حرامزاده های ننگ ایران و ایرانی! برای چه توده های مردمی رنجدیده که به ایران پناه آورده بودند را بدست «طالبان» سپردید؟ جز آن است که تخم کینه و دشمنی میان مردمی همریشه می کارید؟

این همه از «یانکی» ها و نوچه اش «عزراییل» کتک های جانانه نوش جان کرده و سرمایه های ایران را بباد داده اید و باز هم با گردن های کژ در پی لات بی همه چیز «یانکی» می دوید تا شما را گفتگو نموده، نیرنگبازی هایش را با همیاری شما ناکسان و نابکاران پی گیرد و توده های مردم ایران را بیش تر سرافکنده کند؟ مرگ تان باد که با همه ی این ها راست را ناراست و ناراست را راست وانموده، داوِ پیروزی سر می دهید؛ چند گاگول هنوز برجای مانده که سرشان را با اینگونه یاوه ها شیره بمالید؟

جنبشِ مردمی که برای پاسداری از میهن شان پا به میدان نهادند را با نیرنگبازی آمیخته با خریتی بیمانند به پای پشتیبانی از «ولایت نظامِ خرموش پرور» جا می زنید و گستاخی را به آنجا می رسانید که «نمودار اسلام والمُفسدینِ» گوزبریشی کودن، خواهان «تبعیت همه جریان‌های سیاسی از رهبری»* یا همانا موش کوری ترسو و سردرگم تر از همیشه، شده که گویا برای «خنثی کردن توطئه‌های دشمن»، کاری بایسته است؟!

مات می مانی چه بگویی! آیا نمی بینید که چون کَبکی سر در شن و کون به هوا پیش و بیش از هر کسی خود را می فریبید؟

* برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!