«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ تیر ۲۲, یکشنبه

با بمب و موشک کمی نوازش شان کردیم تا بدانند ما هوای شان را داریم

با بمب و موشک کمی نوازش شان کردیم تا بدانند ما هوای شان را داریم؛ نمی خواستیم این بیکاره های دله دزدتر از خودمان را نابود کنیم. حال از سوراخ موشی بیرون آمده اند، سخن دیگری است؛ ولی چرا آن را «دریچه اضطراری» نامیده اند، شاید گونه ای زبان دیپلماتیک است که برای ما چندان آشنا نیست. زخمی شدنِ ملیجک هم گناه ما نیست؛ گناه خودش است که در آن هول و ولا کمی تعجیل کرده است. بیچاره مادر هم ندارد که جای زخمش که «اوف» شده را ببوسد و دستی به سر و گوشش بکشد تا آرام بگیرد.

از زبان نادان یابو:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۴

خبرگزاری فارس، نزدیک به سپاه پاسداران و محافل امنیتی، بدون اشاره به منبعی خاص جزئیاتی از حمله هوایی اسرائیل به جلسه مقامات ارشد جمهوری اسلامی در ۲۶ خرداد (روز چهارم جنگ) منتشر کرده است.

به نوشته فارس، در حالی که جلسه شورای عالی امنیت ملی با حضور روسای سه قوه و دیگر مقامات ارشد «در طبقات زیرین یک ساختمان در غرب تهران» در حال برگزاری بود، «مهاجمان با شلیک شش بمب یا موشک، ورودی‌ها و خروجی‌های ساختمان را هدف قرار دادند تا مسیرهای فرار را مسدود و جریان هوا را قطع کنند.»

به نوشته این خبرگزاری نزدیک به سپاه پاسداران، برق این طبقه پس از انفجارها قطع شد اما مسئولان «با استفاده از یک دریچه اضطراری» خود را به بیرون از ساختمان رساندند و برخی از آنها «از جمله رئیس جمهور در حین خروج دچار جراحات مختصری در ناحیه پا شدند».

پیش از این نیز چند تن دیگر از مقام‌های جمهوری اسلامی از حمله هوایی اسرائیل به جلسه‌ای که سران سه قوه در آن حضور داشتند سخن گفته‌اند؛ با این حال اسرائیل تاکنون درباره چنین حمله‌ای اظهار نظر رسمی نکرده است

برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۴ (بختی برای ویرایش این گزارش آمیخته به عربی نداشتم.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!