«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ تیر ۲۸, شنبه

من که می خواهم سر به تن دزدان میوه چین انقلاب نباشد، می توانم به زادگاهم بازگردم؟

عبدالکریم خان!

این چه قافیه ای است که بافتی و خودت هم در نیافتی:
«ایران با وجود همه ما زیبا و توانمند است و بی هیچ یک از همه ما، زیبا و توانمند نیست»؟!*

آماج این قافیه بافی از «همه ما» اگر گروهبندی های خرموش های فرمانروا با نام های رنگارنگ خودفریبانه ی «اصلاح طلب» و «اصولگرا» و آمیزه های دیگری از اینگونه نام هاست، آزمون خود را پس داده و باید تا دیر نشده، گورشان را از ایران گم کنند؛ وگرنه، اگر گیر مردم بیفتند، باید آزمونی از گونه ای دیگر پس بدهند که خودت بهتر می دانی، بسته به کوچکی و بزرگی تبهکاری های گوناگون شان در همه ی این سال ها، پادافرهی سزاوار دریافت کنند؛ ولی اگر بخش هایی از توده های مردم ایران که برای پایندگی کشورشان پای در میدان نهادند و تو و دیگرانی چون تو از آن میان، «کیر خر نظامِ خرموش پرور» دامنه اش را بیش از اندازه بزرگ نشان می دهید تا همه شان را به دُم «ولایت خرموش نشان» ببندید، کور خوانده اید!

از این ها که بگذریم، یک آزمونِ سرِ پایی:
من که داوِ میهن دوستی سوسمار منشانه، هرگز نداشته و ندارم، دل در گرو ایران دارم، ولی می خواهم سر به تن دزدان میوه چین انقلاب بهمن ۱۳۵۷ که کشورمان را به این روز نشانده اند، نباشد، می توانم به کشور زادگاهم بازگردم؟ هوایِ کار را داشته باش که زبان به دروغ نگشایی و نویدی بی پشتوانه سر هم نکنی!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۸ تیر ماه ۱۴۰۴

* حسین زاده: کاری کنیم که هر که دل در گرو ایران دارد به کشور بازگردد

عبدالکریم حسین‌زاده، معاون رئیس جمهور در امور توسعه روستایی و مناطق محروم کشور در استودیو اتاق خبر ایرنا:

ـ ایران با وجود همه ما زیبا و توانمند است و بی هیچ یک از همه ما، زیبا و توانمند نیست

ـ در زمان توئیت‌ها و مطالب دوستان در ایام جنگ، به عنوان یک وطن دوست اشک در چشمانم جمع می‌شد. چرا که حتی منتقدان و ایرانیان خارج از کشور هم برای ایران سینه سپر کرده بودند.

ـ اینکه خیلی‌ها مانند اصغر فرهادی و علی دایی در چرخه سیاست ورزی ما نیستند، آیا شرایط سینما و فوتبال ما بهتر شده است؟

ـ باید درهای کشور را باز کنیم و هر ایرانی که دل در گرو این کشور دارد به ایران بازگردد.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   ۲۴ تیر ماه ۱۴۰۴

ویدئوی پیوست:  من که می خواهم سر به تن دزدان میوه چین انقلاب نباشد، می توانم به زادگاهم بازگردم؟



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!