«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ تیر ۱۸, چهارشنبه

تاکنون سگِ گوش به فرمانی به این نازنینی دیده بودید؟

ـ ... ما گفتگوهای با ایران را برنامه ریزی کردیم و آن ها می خواهند گفتگو کنند ... می پندارم آن ها می خواهند همزیستی آشتی آمیز داشته باشند؛ اینک اگر چنین نباشد، ما آماده ایم؛ خواهان و توانا به یورشی دیگر به ایران هستیم. می پندارم «بی بی» بخوبی به این پرسش پاسخ می دهد ....»* هان «بی بی»؟!

ـ واغ واغ!

می بینید؟ آماده ی پاچه گرفتن است. تاکنون سگِ گوش به فرمانی به این نازنینی دیده بودید؟

از زبانِ لات بی همه چیز «یانکی»:  ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۴

* از گفت و گپ های خوک منشانه ی دور میز شام لات بی همه چیز «یانکی» در ویدئوی زیر (از دقیقه ی ۳.۵۵ تا ۴.۱۵):

https://youtu.be/I2wO51PZBOA 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!