«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ مهر ۶, یکشنبه

این اندازه ناسپاسی نکنید؛ خدا را خوش نمی آید

به این کودکان ولایتِ اسلام سلام این حقیر را برسانید و از سوی ما بگویید:
این اندازه ناسپاسی نکنید؛* همین اندازه که در آنجا بحمدلله از «خار مُغیلان» نشانه ای نیست که در پاهای نازنین تان فرو رفته، نگذارد سرِ وخت به آموزشگاه تان برسید، جای سپاس از درگاه «قادرِ مُتَّعال» دارد. پیامبر عظیم الشأن مان را به یاد آورید که هر از گاهی شتر، اسپ یا الاغِ از جان بهترشان گم می شد و ناچار می شدند با گروهی از پیروان با پای برهنه در آن بیابان های سوزان که خدا نصیب هیچ بنی بشری نکند، سر در پیِ آن چارپایان رَه گم کرده به این سو و آن سو بدوند. آن حضرت حتا این بخت را نداشتند که خواندن و نوشتن بزبان مادری شان بیاموزند؛ ولی شما بحمدلله از چنین امکانی برخوردارید. این اندازه ناسپاسی نکنید؛ خدا را خوش نمی آید.

از زبان «کیر خر نظامِ خرموش پرور»:  ب. الف. بزرگمهر   ششم مهر ماه ۱۴۰۴

* رنج مضاعف دانش‌آموزان بلوچ چابهار و دشتیاری در آغاز سال تحصیلی؛ مسیر یک‌ونیم‌ساعته پیاده در گرمای سوزان

به‌گزارش حال‌ وش/ با آغاز سال تحصیلی جدید، بسیاری از دانش‌آموزان در جنوب بلوچستان و بویژه منطقه پلان که زیر نظر آموزش و پرورش پلان شهرستان چابهار هستند، همچنان بدون سرویس مدرسه رها شده‌اند.

به گفته مردم محلی، دانش‌آموزان ۹ پارچه‌آبادی منطقه پلان نه وسیله نقلیه‌ای برای رفت‌وآمد دارند و نه حمایت حداقلی از سوی مسئولان آموزشی و‌مجبور هستند پیاده مسیر طولانی مدرسه را طی کنند.

ویدئوی ارسالی  نشان می‌دهد این دانش‌آموزان برای رسیدن به مدرسه هر روز یک‌ونیم‌ساعت پیاده در راه هستند؛ مسیری طولانی و طاقت‌فرسا در دل گرمای سوزان بلوچستان. نه ماشینی در اختیار دارند، نه سرویسی، و نه حتی سایه‌ای برای استراحت در مسیر. برخی خانواده‌ها ناچار می‌شوند فرزندانشان را با خودروهای سوخت‌بران محلی به مدرسه بفرستند که خود پرخطری مضاعف است.

مردم منطقه می‌گویند بارها به آموزش و پرورش دشتیاری برای تأمین سرویس مدارس مراجعه کرده‌اند، اما هیچ اقدام مؤثری صورت نگرفته و همچنان آینده تحصیلی فرزندانشان قربانی بی‌توجهی مسئولان است.

به گفته شهروندان، تداوم این وضعیت علاوه بر مشقت روزانه، باعث ترک تحصیل بسیاری از دانش‌آموزان بلوچ شده است؛ ترک تحصیلی اجباری که نتیجه‌ای جز بازتولید فقر و محرومیت برای نسل آینده بلوچستان ندارد./حال وش

برگرفته از «تلگرام»   ششم مهر ماه ۱۴۰۴

بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!