چه چیزی در آن ۳۰ دقیقه گفتگو میان این «نخودچی کشمش نظام»* با «روباه نیرنگباز جامعه جهانی» در مصر رُخ داد که به همداستانی انجامید و گره دشواری سال ها گفتگو، ناز و ادا، ستیزه و کشمکش های بیهوده را گشود؟ آیا «جامعه جهانی» در برابر خواست های رژیم پوشالی اسلام پیشگان سر فرود آورد و به همه ی اگر و مگرهای شان گردن نهاد؟ یا شاید چون گذشته ای که پایان یافتنی نیز نیست، سرِ مُشتی گاگول مزدور و سرکوبگرشان شیره می مالند؟ من باور نمی کنم که این ها پس از چندین و چند «نرمش قهرمانانه» و پشتک وارو زدن های پی در پیِ دست اندرکاران رِژیم پلیدی بارها توسری خورده، همچنان گاگول بر جای مانده باشند؛ بگمانم تنها نانِ مزدوری شان، لات و لوت ها را به خاموشی و گهگاهی سر دادن آرنگ هایی چون مرگ بر این آن، ما همه پیرو توییم ... وامی دارد. نمی تواند جز این باشد.
ب. الف. بزرگمهر ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۴
* عراقچی: سه کشور اروپایی هیچ حق قانونی و سیاسی برای فعال کردن اسنپبک ندارند
ـ عراقچی شنبه شب در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: مسأله تنها این نیست که سه کشور اروپایی هیچ حق قانونی، سیاسی یا اخلاقی برای فعالکردن سازوکار «اسنپبک» ندارند، حتی اگر این حق را هم داشتند حکایت «استفاده نکنی از دستت رفته» اینجا کارآیی ندارد.
ـ تعبیر دقیقتر برای دوراهی سخت پیش روی سه کشور اروپایی آن است که استفاده کنی از دستت رفته و شاید بهتر باشد بگوییم: استفاده کنی همه چیز از دستت رفته.
برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا» ۲۳ شهریور ماه ۱۴۰۴ (دانسته از ویرایش این نیمچه گزارش خودداری ورزیده ام. ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر