«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ شهریور ۲۵, سه‌شنبه

خرموش ها باری دیگر دُم شان درازتر شده، زبان درآورده و شیر شده اند

چه چیزی در آن ۳۰ دقیقه گفتگو میان این «نخودچی کشمش نظام»* با «روباه نیرنگباز جامعه جهانی» در مصر رُخ داد که به همداستانی انجامید و گره دشواری سال ها گفتگو، ناز و ادا، ستیزه و کشمکش های بیهوده را گشود؟ آیا «جامعه جهانی» در برابر خواست های رژیم پوشالی اسلام پیشگان سر فرود آورد و به همه ی اگر و مگرهای شان گردن نهاد؟ یا شاید چون گذشته ای که پایان یافتنی نیز نیست، سرِ مُشتی گاگول مزدور و سرکوبگرشان شیره می مالند؟ من باور نمی کنم که این ها پس از چندین و چند «نرمش قهرمانانه» و پشتک وارو زدن های پی در پیِ دست اندرکاران رِژیم پلیدی بارها توسری خورده، همچنان گاگول بر جای مانده باشند؛ بگمانم تنها نانِ مزدوری شان، لات و لوت ها را به خاموشی و گهگاهی سر دادن آرنگ هایی چون مرگ بر این آن، ما همه پیرو توییم ... وامی دارد. نمی تواند جز این باشد.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۴

* عراقچی: سه کشور اروپایی هیچ حق قانونی و سیاسی برای فعال کردن اسنپ‌بک ندارند

ـ عراقچی شنبه شب در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: مسأله تنها این نیست که سه کشور اروپایی هیچ حق قانونی، سیاسی یا اخلاقی برای فعال‌کردن سازوکار «اسنپ‌بک» ندارند، حتی اگر این حق را هم داشتند حکایت «استفاده نکنی از دستت رفته» اینجا کارآیی ندارد.

ـ تعبیر دقیق‌تر برای دوراهی سخت پیش روی سه کشور اروپایی آن است که استفاده کنی از دستت رفته و شاید بهتر باشد بگوییم: استفاده کنی همه چیز از دستت رفته.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   ۲۳ شهریور ماه ۱۴۰۴ (دانسته از ویرایش این نیمچه گزارش خودداری ورزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!