«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ شهریور ۲۵, سه‌شنبه

اندرزگویی به دزدان فرمانروا نشانه ای از ناتوانی و درماندگی است

نه جانم! این حرف ها نه برای فاتی تنبان می شود؛* نه برای بی بی که از بی چادری خانه نشین شده، چادر می شود و نه برای توده های مردمی لِه شده زیر دست و پای سرکوبگران فرمانروا آبی گرم می کند! اندرزگویی به دزدان فرمانروا افزون بر هر کم و کاستیِ دیگر، نشانه ای از ناتوانی و درماندگی برای برخاستن و دست به جنگ ابزار بردن نیز هست که این یک به نوبه ی خود به ترازی درخور (نه به آرش بهینه که دستِکمی بایسته!) از سازماندهی سراسری کارگران و زحمتکشان در کشوری پهناور که در آن خلق های گوناگون در کنار یکدیگر می زیند، نیازمند است.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

 ب. الف. بزرگمهر   ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۴

«دایه دایه وختِ جنگه»  ب. الف. بزرگمهر   ششم آبان ماه ۱۴۰۱

https://www.behzadbozorgmehr.com/2022/10/blog-post_28.html

* در این مملکت چه خبر است؟

ـ بودجه ۱۴۰۵ را برای یک بار هم که شده به نفع مردم تغییر دهید.

ـ بودجه نهادهای خاص و انگل را قطع و به معیشت مردم اختصاص دهید.

ـ بودجه نهادهای مذهبی و فرهنگی را قطع و آن را به معیشت مردم اختصاص دهید.

این توصیه روشن و صریح روزنامه جمهوری اسلامی در هفته گذشته بارها و بارها از سوی افراد و صاحب نظران مختلف به دولت بیان شده است. این که ده‌ها هزار میلیارد تومان تحت عنوان بودجه فرهنگی و مذهبی به دستگاه‌هایی داده می‌شود که در گذشته با هدایای مردم و بدون هیچ اجباری فعالیت می‌کردند.

برگرفته از «تلگرام»  نهم شهریور ماه ۱۴۰۴

ویدئوی پیوست: دایه دایه وختِ جنگه



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!