به نوبه ی خود، آزادی بانو نسرین جوادی، کارگری آگاه که در دادگاه خرموش ها جانانه از خواست های طبقه ی خویش و دیگر زحمتکشان پشتیبانی نمود را شادباش گفته* و امیدوارم همه ی زندانیان سیاسی بزودی از زندان رهایی یابند.
بر بنیاد آزمون های تلخ گذشته، ناچارم این نکته را نیز بیفزایم و هشدار دهم که با همه ی نیرو باید جلوی ترفندهای پلید رژیم پوشالی دزدان اسلام پیشه در آزادی تنی چند از زندانیان سیاسی و همزمان یا با اندک درنگی برای بدار آویختن شماری دیگر از برومندترین زندانیان پایدار ایران زمین زمینه می چینند، ایستادگی نمود.
ب. الف. بزرگمهر ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۴
* بانو نسرین جوادی، کارگر بازنشسته ی «تامین اجتماعی» از زندان قرچک ورامین آزاد شد.
برگرفته از «تلگرام» ۲۴ شهریور ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر