«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ آذر ۲۲, شنبه

خرموش های مادربخطا! کِی گورتان را از این کشور گم می کنید؟

خرموش های مادربخطا! کِی گورتان را از  این کشور گم می کنید؟ کِی چنین لکه ننگی تاریخی از دامن ایران زدوده خواهد شد؟

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر برای سرنگونی رژیم پوشالی!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ٢٢ آذر ماه ١۴٠۴ 

***

بازداشت خشونت‌آمیز علی آدینه‌زاده؛ خانواده از بی‌خبری مطلق و خطر جانی خبر می‌دهند

گلدسته حسینی، مادر دادخواه جاویدنام ابوالفضل آدینه‌زاده و همسر علی آدینه‌زاده، با انتشار ویدیویی از بازداشت خشونت‌آمیز همسرش توسط نیروهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی خبر داد و نسبت به وضعیت جسمانی او ابراز نگرانی شدید کرد.

به گفته این مادر دادخواه، علی آدینه‌زاده روز گذشته در حالی که تنها برای عرض تسلیت و حضور در مراسم وکیل «شریف» خانواده رفته بود، توسط نیروهای امنیتی محاصره و با ضرب‌وشتم بازداشت شده است. او تأکید می‌کند که از ساعت ۴ عصر روز گذشته تاکنون، هیچ اطلاعی از وضعیت جسمانی، محل نگهداری یا نهادی که همسرش را بازداشت کرده، در اختیار خانواده قرار نگرفته است.

گلدسته حسینی در این ویدیو با اشاره به سن همسرش و بیماری قلبی او می‌گوید: «به چه حقی با باتوم بر سر و صورت یک مرد ۵۵ ساله ضربه می‌زنید؟ همسرم ناراحتی قلبی دارد هر اتفاقی برایش بیفتد، مسئولیت آن با جمهوری اسلامی است.» او همچنین بازداشت همسرش را در امتداد فشارهای پیشین بر خانواده دانسته و هشدار داده: «می‌خواهید همسرم را هم مثل پسرم بکشید؟»

برگرفته از «تلگرام»   ٢٢ آذر ماه ١۴٠۴

ویدئوی پیوست: خرموش های مادربخطا! کِی گورتان را از  این کشور گم می کنید؟



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!