«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ آبان ۱۱, یکشنبه

نوای دختران و زنان آگاه این سرزمین را هیچ نیرویی نمی‌تواند خاموش کند

سومین نوای همبستگی از جوانرود: ایستادگی دختران در برابر سرکوب

این خیز همبستگی از دبستان فردوس آغازید؛ جایی که دانش‌آموزان دختر این آموزشگاه با خواندنِ سرودی آزادی‌خواهانه، نوای ایستادگی و امید را به گوش همه رساندند. پس از این کار دلاورانه، سرپرست و دستیار وی در آموزشگاه به شَوَندِ به انجام رساندن سرود برکنار شدند. در پی، در «آموزشگاه‌ باهنر» همین شهر، دانش‌آموزان و آموزگاران با با خواندنِ سرودی دیگر، همبستگی خود با دانش‌آموزان و آموزگاران برکنار شده را نشان داده، پیامی روشن از ایستادگی و امید فرستادند. سپس همین کار با خواندنِ سومین سرود در «دبیرستان دخترانه‌ی پروین اعتصامی» جوانرود پی گرفته شد و خیزی تازه از پشتیبانی و ایستادگی را به نمایش نهاد. آنها نشان دادند که آموزش بدون آزادی از آرشی درخور برخوردار نبوده و آموزشگاه نیز بدون نوای زنان و دختران* نارسا و نیمه کاره است.

برگرفته از «تلگرام»   ١١ آبان ماه ١۴٠۴ (با ویرایش،پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب؛ برنام و برجسته نمایی های بوم نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

* نوای آموزشگاه ها، نوای دختران و زنان آگاه این سرزمین است و هیچ نیرویی نمی‌تواند آن را خاموش کند.

ویدئوی پیوست: نوای دختران و زنان آگاه این سرزمین را هیچ نیرویی نمی‌تواند خاموش کند



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!