«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ اردیبهشت ۱۷, یکشنبه

بیش از آنکه خود را پادشاه حس کنم، احساسی مادرانه یافته ام

با این دیهیمی که بر سرم نهاده اند، بیش از آنکه خود را پادشاه حس کنم، احساسی مادرانه یافته ام. دلم می خواست، اندکی هم شده سر بر دامن مادر از دست رفته ام بنهم و بگریم؛ ولی نمی شود و آن اندک هواداران برجای مانده ی پادشاهی را نیز از دست خواهم داد.

از زبان این انگل بخور و بخواب از واپسین بازماندگان دودمان انگل های انگلیسی:  ب. الف. بزرگمهر   ۱۷ اردی بهشت ماه ۱۴۰۲

«پادشاه چارلز سوم» هنگام دریافتِ درود پادشاهی از سوی هموندان ارتش در «باغ باکینگهام ـ لندن»، پس از تاجگذاری در ۶ ماه می ۲۰۲۳، دست تکان می دهد. وی چهلمین پادشاه از زمان «پادشاه ویلیام نخست» است که در سال ۱۰۶۶ در کلیسای کانونی لندن تاج پادشاهی را بر سر نهاد.

گزیده ای فشرده، برگرفته از «چوب دو سر گُه» به تاریخ  ۱۷ اردی بهشت ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!