«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ شهریور ۲, سه‌شنبه

پس از سال ها زندانی کشیدن، دیگر آدم شده ای ...

پس از سال ها زندانی کشیدن، دیگر آدم شده ای و جای دوست و دشمن را می شناسی؛* با این همه، یادت باشد که دست از پا خطا کنی، هوایی بشوی و گول روس ها و چینی ها را بخوری، بخت اینکه دوباره سر از زندان دربیاوری یا برای همیشه نزد الله به آسمان رهسپار شوی، بسیار است. بکوش تا دستِکم در بازه ی کنونی، چهره ای میانه رو از خودت و «طالبان» به نمایش بگذاری تا فشارها کم شود. قرار و مدارهای مان نیز پابرجاست؛ هشدار می دهم که جنگولک بازی دربیاوری و بزبان خودتان: نمک نشناسی کنی، برایت گران تمام می شود ...

ب. الف. بزرگمهر   دوم شهریور ماه ۱۴۰۰

* «واشنگتن پست» از زبان یکی از بلندپایگان «یانکی» نوشت:
نخستین گفتگو میان یک بلندپایه ی دولت «یانکی» ها و یکی از رهبران «طالبان» به انجام رسید.

آنگونه که روزنامه «واشنگتن پست» از زبان یکی از بلندپایگان ناشناس «یانکی» آورده، «ویلیام بُرُنز» مِهتَر «سازمان سیا»، دیروز نشستی پنهانی با مِهتَر «دفتر سیاسی طالبان»: مُلّا عبدالغنی برادر در کابل داشته است.

مُلّا عبدالغنی برادر، یازده سال پیش بدست «سیا» و گماشتگان پاکستانی بازداشت شد و هشت سال در زندان بسر برد. وی چندی پس از آزادی، گفتگو با «یانکی» ها در «قطر» را پی می گرفت. روزنامه ی یاد شده بر این باور است که آن ها درباره ی تاریخ برونرفت «یانکی» ها از افغانستان، گفتگو و ستیزه داشتند.

گزیده ای فشرده برگرفته از گزارشی بسیار شلخته و نارسا در پارسی نویسی در «اسپوتنیک»  دوم شهریور ماه ۱۴۰۰ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!